گل اطلسي گياهي رونده كه گاهي ارتفاع آن شايد به بيش از ۶۰ سانتي‌متر برسد داراي تنوع بسيار زياد در رنگ مانند اطلسي بنفش، اطلسي ليمويي، اطلسي حنايي، اطلسي قرمز، اطلسي گلبهي، اطلسي صورتي، اطلسي آبي، اطلسي ارغواني، اطلسي الوان، فرم هاي مختلف مانند اطلسي آويز، اطلسي مكزيكي، اطلسي رونده و سايزهاي متفاوت است. اين گياه نياز به‌صورت آويز نيز مي‌توان كاشت كه در اين صورت بايد به‌صورت منظم سرزني شود. بذر اطلسي در اواخر اسفند ماه كشت و گلدهي از خرداد تا آبان ماه است و با هرس گل‌هاي پژمرده به رشد بهتر گياه و ظهور گل‌هاي جديد كمك مي‌كنيد.

به‌منظور كاشت اطلسي بين ۶ الي ۸ هفته از اتمام فصل زمستان اقدام به كاشت بذر گل اطلسي در بستر كشت و مقداري پيت ماس، كوكو پيت و شن و يا خاك‌برگ الك شده و صورت گيرد. مخلوط بستر كشت را با اسپري مرطوب (تا بذرها بهتر به خاك بچسبند) و سپس بذرها را بر روي بستر كشت قرار مي‌دهند. بذرها رو به‌آرامي به خاك فشرده تا به سطح خاك بچسبد. براي حفظ رطوبت بستر كشت از پوشش نايلوني روشن استفاده كنيد. پس از ۷ الي ۱۰ روز از زمان كاشت بر شروع به جوانه‌زني مي‌كند. براي رويش بهتر بذر اطلسي به محيطي كاملاً روشن و به‌دوراز تابش مستقيم آفتاب نياز است در صورت نياز مي‌توانيد از لامپ‌هاي فلورسنت معمولي بين ۱۴ الي ۱۶ ساعت براي تأمين روشنايي استفاده كنيد. پس از سه برگي شدن گياهان براي تقويت گياهان جوان مي‌توان از كود رقيق‌شده رشد مخصوص گياهان زينتي هر پانزده روز يك‌بار استفاده كرد. پس از ۴ برگي شدن نشاهاي اطلسي و رفع خطر سرمازدگي در اواسط بهار هنگامي‌كه دماي خاك به حدود ۱۰ درجه مي‌رسد مي‌توان گياهان را به محيط باز منتقل كرد.

خاك مناسب باغچه براي كشت اطلسي خاكي با زهكشي مناسب و تقويت‌شده توسط كمپوست و يا خاك‌برگ و يا كود پوسيده دامي عاري از علف هرز است. خاك را تا عمق ۲۰ سانتيمتري شخم زده و با كمك تقويت‌كننده‌ها و كمي شن بستر را براي انتقال نشاهاي اطلسي آماده مي‌كنيم. براي كاشت گياه بايد مناطقي از باغچه كه روزانه بين حداقل ۵ تا ۶ ساعت از تابش مستقيم نور خورشيد برخوردار هستند انتخاب نمود. تابش بيشتر آفتاب به رشد بهتر گل كمك مي‌كند. در سايه قرار دادن گياه باعث كاهش گلدهي و كشيده شدن ساقه منجر مي‌شود. گياهان را در محيط كاملاً آفتابي بافاصله بين ۲۰ الي ۳۰ سانتيمتر و در محيط‌هاي كمي آفتابي بين ۱۰ الي ۲۰ سانتيمتر و در گلدان نيز در فاصله ۸ تا ۱۰ سانتيمتري از يكديگر كشت كنيد. براي داشتن گل‌بوته‌اي زيبا ساقه‌هايي كه طول آنها از ۱۵ سانتيمتر بلندتر شدند آنها را هرس كرده تا به توسعه بهتر گياه كمك مي‌كنيم. بعد از پژمرده شدن گياه نيز گل‌ها را به‌آرامي از ساقه جدا مي‌كنيم تا فرصت رشد دوباره براي گل‌هاي جديد را فراهم آوريم.

گياه اطلسي براي داشتن گل‌هاي پر و رشد مناسب به آبياري منظم نياز دارد. خاك هميشه بايد مرطوب باشد در طول هفته حداقل بايد يك‌بار اقدام به آبياري به‌صورت غرقابي نماييد و در روزهاي گرم تابستان تا دو بار نيز نياز به آبياري كامل دارد.

براي خريد بذر گل اطلسي و ساير گياهان زينتي به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرماييد.

بذر گل آهار يك بذر ارگانيك است. گل آهار گياهي يك‌ساله است كه رشد سريعي دارد داراي رنگ‌هاي مختلف آهار صورتي، آهار قرمز، آهار نارنجي، آهار سفيد، آهار زرد، آهار ارغواني، آهار مينياتوري و … است. مي‌توان گفت گل آهار رنگين‌كماني از گل‌هاست كه باعث زيبايي محيط مي‌شود. از گل آهاري براي تزئين حاشيه‌ها و كاشت گل آهار در گلدان و سبد گل و دسته‌گل استفاده مي‌شود. گل آهاري داراي برگ‌هاي به نسبت پهن، دراز و نوك‌تيز و تا حدودي خشن است. رنگ برگ‌هاي گل آهاري خاكستري است. خاستگاه گل آهاري كشور مكزيك مي‌باشد.

كاشت

اين گياه به خاكي نياز دارد كه زهكش مناسب داشته باشد. همچنين اگر مقداري كود دامي پوسيده به خاك اضافه شود، سبب بهبود خصوصيات فيزيكي و شيميايي خاك شده و رشد گياه را بهبود مي‌بخشد. به‌طوركلي اين گياه در خاك باغچه به‌راحتي رشد مي‌كند. اين گياه خشك‌سالي و كم‌آبي را حتي در روزهاي گرم سال تحمل مي‌كند. اين گياه براي رشد مطلوب به رطوبت كافي نياز دارد ولي بايد توجه داشت كه هواي بسيار مرطوب و شرجي، به گياه لطمه مي‌زند. گرماي بيش‌ازحد هوا، گلدهي و قطر گل‌ها را كاهش مي‌دهد و حتي مي‌تواند منجر به توقف گلدهي نيز بشود؛ بنابراين در روزهاي گرم تابستان بايد بعدازظهرها در تابستان باشند. اين گياه نور مستقيم را دوست دارد. اگر نور كم باشد باعث رشد طولي گياه و توليد ساقه هاي نازك و كاهش گلدهي، توليد گل‌هاي كوچك و رنگ پريدگي مي‌شود و اگر شدت نور بالا باشد باعث سوختگي برگ‌ها و ريزش گل‌ها مي‌شود.

تكثير اين گياه با كشت بذر گل آهار صورت مي‌گيرد. به اين منظور دو راه در نظر گرفته مي‌شود:

۱- نشاكاري: براي نشاكاري در مناطق سردسير بذر را در فروردين يا ارديبهشت ماه در خزانه مي‌كارند و بعد در تير ماه نشاكاري انجام مي‌گيرد. اما در مناطق گرمسير انتقال در اسفند ماه صورت مي‌گيرد و باعث مي‌شود در مقايسه با حالت قبلي ارتفاع و انشعابات گياه بيشتر شده و عملكرد گل و بذر افزايش يابد. زمان انتقال نشا در مرحله ۳ تا ۴ برگي است و اگر به تأخير بيافتد، برگ‌هاي پايين ريزش پيدا كرده و گياه ظاهر نامطلوبي پيدا مي‌كند. اين روش يك عيب دارد و آن هم زمان‌بر بودن و وقفه زياد است. به همين دليل اكثراً بذرها مستقيماً در محيط اصلي كشت مي‌شوند.

۲- كشت مستقيم بذر: در اين روش بذرها در اوايل بهار در زمين اصلي كشت مي‌شوند و از آنجايي كه بذر مصرفي زيادتر از حالت نشاكاري است پس حتماً بايد عمل تنك كردن در مرحله ۲ تا ۳ صورت گيرد. در غير اين صورت گياه دچار خوابيدگي مي‌شود.

ساده‌ترين تركيب خاك مناسب براي كاشت بذر اكثر گل‌هاي فصلي و زينتي عبارت است از: خاك باغچه ۶۰ درصد، ماسه ۲۰ درصد و كود حيواني ۲۰ درصد. اين موارد با هم خوب تركيب شود. از اين تركيب نيز مي‌توانيد براي كاشت بذر آهار استفاده كنيد: ۳۰ درصد كوكوپيت + ۵۰ درصد پيت ماس + ۲۰ درصد پرليت.

ابتدا يك سبد پلاستيكي ميوه يا گلداني با دهانه بزرگ ولي عمق نسبتاً كم تهيه كنيد. گلدان و يا سبد را از خاكي كه در بالا تركيب آن گفته شد پر كنيد و خاك را خوب آب بدهيد تا خاك نشست خود را بكند. حالا بذرها را روي سطح خاك بپاشيد سپس حدود نيم سانتي­متر روي بذرها كود دامي كاملاً پوسيده سرند شده بريزيد و مجدد به‌آرامي با آبپاش آب بدهيد. اگر كود دامي در دسترس شما نبود مي‌توانيد از ورمي كومپوست استفاده نماييد و اگر هر دو اين‌ها در دسترس نبود از همان خاكي كه تركيب كرديد براي روي بذرها استفاده نماييد (اما بهتر است از كود دامي استفاده كنيد تا جوانه‌ها به‌خوبي رشد كرده و قوي شوند). حتماً كود دامي‌اي كه استفاده مي‌كنيد چند ساله، كهنه، پوسيده، خشك و سرند شده باشد. به‌هيچ‌عنوان از كود دامي تازه استفاده نكنيد.

بعد از اينكه جوانه‌هاي گياه موردنظر چهار يا شش برگ درآوردند يا حدود ۵ تا ۸ سانتي­متر رسيدند آن‌ها را از خزانه درآورده و در جاي اصلي بكاريد. برخي‌ها بذر را روي محلي كه موردنظرشان هست مي‌پاشند تا همان‌جا سبز بشود. اما اين روش درست نيست دليلش اين است كه زمان بذرپاشي بذرها نامنظم روي زمين مي­افتند و وقتي سبز مي‌شوند خيلي از آن‌ها ممكن است كنار هم سبز بشوند. اما زماني كه بذرها را درون خزانه بكاريد بعد مي‌توانيد به‌صورت منظم بوته‌هاي اين گل را به هر طريقي و به هر فاصله‌اي كه مي‌خواهيد بكاريد.

به اين نكته هم حتماً توجه شود كه هيچ وقت اقدام به نگهداري گل و گياهان بيروني در منزل نكنيد چون درون منزل نور و تهويه هواي كافي براي رشد گياهان و درختان بيروني وجود ندارد. حتي كاشت بذر گل آهار هم ممكن است با مشكل مواجه شود در كل اگر مكاني براي كاشت آهار نداريد و مجبور هستيد كه در منزل اين كار را بكنيد بهتر است گلدان خزانه را روي پنجره جنوبي بگذاريد تا نور كافي به آن برسد و حتماً پس از سبز شدن بذر گياهاني كه بيروني هستند، آن‌ها را به بيرون از خانه انتقال بدهيد. اگر به بيرون انتقال ندهيد ساقه‌ها دراز شده و كم‌كم از بين مي‌روند. دفع علف‌هاي هرز، تنك كردن گياه، آبياري منظم، حفظ زهكشي مناسب خاك و تغذيه مناسب خاك مي‌تواند به رشد مناسب آن كمك كند.

آفات و بيماري‌ها

از آفات گل آهار كه كشت و كار آن را محدود مي‌كند سفيدك پودري (Eryziphe cichoracearum) است. بيشترين آلودگي در اواخر تابستان و اوايل پائيز رخ مي‌دهد. استفاده از قارچ‌كش به‌صورت پيشگيرانه مي‌تواند در كنترل آن مؤثر باشد. Z. angustifolia به سفيدك مقاوم است. قارچ‌هاي پينيوم و فيتوفتورا باعث پوسيدگي ريشه اين گياه شوند كه علامت آن سياه شدن ريشه و پايين ساقه است. در شرايط زه كشي نامطلوب همراه با آبياري زياد اين حالت بيشتر اتفاق ميافتد. استفاده از قارچ‌كش‌هاي اتازول يا متالاكسيل در خاك يا محلول‌پاشي گياه با Fosetyl-Al مي‌تواند در كنترل بوته ميري و پوسيدگي ريشه ناشي از اين قارچ‌ها مؤثر باشد. فوزاريوم و رايزوكتونيا نيز مي‌تواند باعث سياه شدن ريشه و پايين ساقه و كاهش سبز شدن بذر، توقف رشد، زرد شدن، پژمردگي و مرگ گياهان مسن‌تر شوند.

براي خريد بذر گل آهار و ساير گياهان زينتي به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرماييد.

آفتابگردان (Helianthus) نام يك سرده از زيرخانواده كاسنيان آستروئيده است. اين سرده شامل ۷۰ گونه است. همه گونه‌هاي سرده آفتابگردان بومي آمريكاي شمالي هستند كه از اين ميان ۳ گونه مستثني بوده كه اين ۳ گونه بومي آمريكاي جنوبي مي‌باشند. محبوب‌ترين گونه اين سرده، گل مشهور گل آفتابگردان است. گل آفتابگردان و ديگر گونه‌هاي اين سرده استفاده غذايي و زينتي دارند. گياهان سرده آفتابگردان يك‌ساله هستند و ارتفاعي از ۵۰ تا ۳۹۰ سانتي‌متر دارند.

گل آفتابگردان داراي گلبرگ‌هايي با رنگ‌هاي مختلف از جمله قرمز، زرد، نارنجي، بنفش، قرمز، سفيد و رنگ‌هاي تركيبي مي‌باشد كه شاداب و زيبا بوده، قطر گل‌هاي آن معمولاً ۱۵ تا ۳۰سانتي‌متر بوده و گاهي كم پر و گاهي پرپر ديده مي‌شود. از گل آفتابگردان براي كاشت در گلدان يا حاشيه باغ‌ها و به‌عنوان گل شاخه بريده استفاده مي‌شود.

گل آفتابگردان در ظاهر همانند خورشيد بوده در نتيجه برخي از آن با نام گل آفتاب نام مي‌برند، گلبرگ‌هاي اين گياه كشيده و ريز است، سطح پشت گل و برگ‌ها داراي كرك‌هاي نسبتاً خشن است. اين گياه داراي ساقه‌هاي يك‌تكه يا منشعب است. فضايي را كه براي كاشت انتخاب مي‌كنيد بايد روزانه داراي ۷ تا ۸ ساعت نور خورشيد باشد، اين گياه سايه جزئي را نيز مي‌تواند تحمل كند. گل آفتابگردان نياز به رطوبت و آبياري نسبتاً زياد و منظم دارد، در فصل گرم سال بهتر است هميشه پاي گياه مرطوب باشد. دماي ايده ­آل براي رشد گياه آفتابگردان ۱۸ تا ۲۵ درجه بوده البته دماهاي بالاتر (حدوداً ۳۵ درجه) را نيز تحمل مي‌كند.

از لحاظ خواص آفتابگردان، تخمه هاي آفتاب گردان سرشار از منابع ويتامين ها و مواد معدني و روغن هاي ضروري هستند. نه تنها خوراكي عالي مي باشند بلكه فوايد خارق العاده اي نيز براي سلامتي دارند. روغن آفتابگردان نيز روغني است كه از دانه‌هاي روغني گل آفتابگردان استخراج مي‌كنند. از اين روغن براي مصارف خوراكي استفاده مي‌شود.

كاشت

بذر گل آفتابگردان داراي بذرهاي درشت و قوي بوده كه در اكثر اوقات به‌صورت مستقيم در زمين اصلي كشت مي‌شود (دماي محيط حداقل ۱۵ درجه باشد). گل آفتابگردان زينتي داراي بذرهاي كوچك‌تري نسبت به تخمه آفتابگردان خوراكي بوده و به‌سادگي تحت شرايط دمايي مناسب جوانه مي‌زنند. اولين قدم براي كاشت بذر گل آفتابگردان الوان تزئيني انتخاب خاك مناسب است. برخي از خاك‌هاي باغچه ممكن است مانع سبز شدن بذر و مرگ جوانه بشود بهتر است از خاك‌هاي آماده و بسته‌بندي استفاده كنيد. بهترين تركيب خاك براي كاشت اين بذر شامل ۳۰ درصد كوكوپيت + ۵۰ درصد پيت ماس يا ورمي كمپوست + ۲۰ درصد پرليت دانه‌ريز است. ابتدا بذر آفتابگردان را داخل آب ولرم بريزيد تا به مدت چند ساعت خيس بخورند (حداقل ۳ تا ۱۰ ساعت). اين عمل باعث شده تا پوست خارجي بذرها نرم و شكسته شود و جوانه‌زني تسريع شود. بذرها به‌طور طبيعي بعد از اين مدت بايد ته طرف بروند.

براي اينكه تصميم بگيريم بذرها را نشاء كنيم يا مستقيم بكاريم بايد چند نكته را مدنظر داشته باشيم:

۱. در چه فصلي قرار داريم؟ اگر هوا هنوز سرد است بايد اقدام به نشاء كردن در محيطي گرم همانند منزل يا گلخانه كنيم و بعد از اتمام سرما به محل اصلي كاشت در فضاي باز (باغچه يا باغ) منتقل كنيم، اگر نه در فصل گرم سال هستيم مي‌توانيد به‌راحتي در فضاي باز اقدام به كاشت مستقيم در گلدان و باغچه كنيم.

۲. قصد كاشت آفتابگردان در گلدان داريد يا باغچه؟ درصورتي‌كه مي‌خواهيد اقدام به كاشت در گلدان كنيد كاشت مستقيم مناسب است ولي براي كاشت در باغچه و براي اينكه فواصل كاشت منظم باشد نشاء كردن بذرها توصيه مي‌شود.

بذرها را مي‌توانيد در گلدان يا سيني نشاء و يا حتي ليوان‌هاي يك‌بارمصرف نشا كنيد يا اينكه مستقيم در محل اصلي بكاريد، نشاء كردن نسبت به كاشت مستقيم مزاياي بيشتري دارد.

نشاء كردن بذر گل آفتابگردان

ظرف كشت خود (ليوان يك‌بارمصرف يا سيني نشاء) را با خاك موردنظر پر كنيد، سپس اقدام به آبياري كنيد تا آب از انتهاي ظرف كشت خارج شود و خاك نشست كند. سپس سوراخي ريز به عمق ۱ تا ۲سانتي‌متر ايجاد كنيد و يك يا دو عدد بذر را داخل آن قرار دهيد و سپس با خاك ورمي كمپوست روي بذرها بريزيد، البته مي‌توانيد از همان تركيب خاك نيز بر روي بذر بريزيد ولي استفاده از كمپوست باعث به وجود آمدن نشاءهايي قوي‌تر مي‌شود. دماي ايده­آل براي كاشت بذر ۱۵ تا ۲۵ درجه است و نياز به محيطي خيلي گرم ندارد.

اكنون ظرف كاشت را به محيطي مناسب ببريد و با اسپري خوب آبياري كنيد تا آب به بذرها برسد و خاك كاملاً مرطوب شود. تا قبل از جوانه زدن بذرها نبايد اجازه دهيد سطح خاك خشك شود، اگر ظرف كاشت را در مقابل آفتاب مستقيم قرار داده‌ايد مشكلي نيست ولي بايد بيشتر مراقب بود تا خاك رطوبتش را از دست ندهد، چون بذر در عمق كمي كاشته شده كه به‌سرعت ممكن است در مقابل آفتاب خشك شود و جوانه بميرد. بعد از اينكه نشاء چهار برگه شد و رشد كافي كرد آنها را به گلدان اصلي يا باغچه منتقل كنيد. اگر مي‌خواهيد گلدان را در منزل نگه‌داري كنيد حتماً بايد محيطي پرنور را برايش درنظر بگيريد، پشت پنجره جنوبي با حداقل ۸ ساعت نور در روز ايده­آل مي‌باشد، اگر اين شرايط را نمي‌توانيد فراهم كنيد بايد از نورهاي كمكي (فلورسنت) استفاده كنيد براي اين كار بايد چراغ فلورسنت را در فاصله ۸ تا ۱۰سانتي‌متري گياه قرار دهيد.

كاشت مستقيم بذر گل آفتابگردان در باغچه

براي كاشت مستقيم بذر اولين نكته كه بايد به آن توجه نمود دماي محيط كاشت است. براي كاشت مستقيم در گلدان و در منزل در هر فصلي مي‌توان اقدام نمود ولي براي كاشت مستقيم در گلدان و فضاي باز يا در باغچه بايد بعد از گرم شدن هوا و اتمام سرما اقدام به كاشت بذر كرد. دماي محيط كاشت بايد ۱۵ تا ۲۵ درجه باشد. ابتدا كود دامي پوسيده را بر روي بستر باغچه مي‌ريزيم و به عمق ۱۵ تا ۲۰سانتي‌متر زيرورو مي‌كنيم تا مخلوط شود. سپس اقدام به آبياري مناسب مي‌كنيم تا خاك كاملاً خيس شود. بعد از گذشت چند ساعت از آبياري بذرها را با فاصله ۲۰ تا ۳۰سانتي‌متر از يكديگر در عمق ۲ تا ۳سانتي‌متري قرار مي‌دهيم و بر روي آن خاك قرار مي‌دهيم. سپس به‌آرامي اقدام به آبياري مي‌كنيم به‌طوري‌كه بذرها جابجا نشود و منتظر سبز شدن آنها مي‌مانيم تا قبل از جوانه‌زني خاك هرگز خشك نشود.

كاشت مستقيم بذر گل آفتابگردان در گلدان

براي كاشت مستقيم بذر در گلدان ابتدا مطمئن مي‌شويم كه ته گلدان سوراخ‌هاي مناسبي براي خروج آب اضافي دارد سپس به ارتفاع ۴سانتي‌متر كف آن ماسه درشت مي‌ريزيم و سپس گلدان را با تركيب خاكي كه در بالا گفته شد پر مي‌كنيم و خوب آبياري مي‌كنيم تا خاك نشست كند و آب از ته گلدان خارج شود. اكنون بذرها را در عمق ۲ برابر طول بذر (حدوداً ۱ تا ۲سانتي‌متر) و در فواصل ۲۰ تا ۳۰سانتي‌متري مي‌كاريم و روي آن را با كمپوست پوسيده يا همان تركيب خاك اصلي پر مي‌كنيم و به‌آرامي آبياري مي‌كنيم، بهتر است با افشانه يا اسپري آبياري شود تا بذرها جابجا نشود.

تا قبل از جوانه‌زني بذرها اجازه ندهيد خاك خشك شود و هميشه مرطوب باشد، بعد از جوانه‌زني بذرها بايد گلدان در جاي پرنور باشد. اگر اقدام به نگهداري گلدان در آپارتمان مي‌كنيد بايد توجه نمود كه ميزان نور دريافتي روزانه ۷ تا ۸ ساعت باشد. آبياري گياه بايد هر چند روز يك‌بار هنگامي‌كه سطح خاك كمي خشك شد انجام شود. تا قبل از جوانه‌زني بذرها و درصورتي‌كه هوا خيلي گرم نبود مي‌توانيد گلدان را با مشما شفاف كاور كنيد (بپوشانيد) تا با بالا رفتن رطوبت و دما جوانه‌زني سريع‌تر اتفاق بيفتد.

براي خريد بذر آفتابگردان در انواع مختلف به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرماييد.

كدو حلوائي سبز به‌صورت پخته، سرخ‌شده، كباب شده، تهيه سوپ كدو و انواع غذا مورداستفاده قرار مي‌گيرد. پوست خارجي اين كدو تنبل تيره بوده و داراي خطوط و شيارهاي كم عمق و نقاطي پراكنده به رنگ روشن‌تر است. گوشت اين كدو به رنگ زرد و نارنجي است و بافت آن شباهت زيادي با سيب‌زميني دارد. اين كدو نسبتاً فضاي زيادي را اشغال مي‌كند. اين كدو شيرين‌مزه است و پوست آن ضخيم و گوشتي است. دانه‌هاي درون كدو تنبل هم خوراكي هستند. تخمه كدو كه از همين دانه‌ها تهيه مي‌شود به‌صورت تنقلات به مصرف مي‌رسد. همچنين برگ‌هاي اين گياه و حتي گل آن‌هم مصرف خوراكي دارد. دوره كاشت تا برداشت كدو تنبل از ۸۰ تا ۱۱۰ روز است.

شرايط محيط رشد

بيشتر كدوئيان زراعي براي رشد در دماهاي از ۱۸ تا ۳۰ درجه سانتي‌گراد سازگار شده‌اند و كمتر در دماهاي پايين‌تر رشد مي‌كنند و با يخبندان خسارت مي‌بينند و از بين مي‌روند. بذر كدو در دماي ۱۲ درجه سانتي‌گراد شروع به جوانه زدن كرده ولي دماي اپتيمم براي جوانه‌زني ۳۳ تا ۳۴ درجه سانتي‌گراد است. رشد گرده در كدوها در دماي ۸ تا ۱۰ درجه سانتي‌گراد آغاز مي‌شود، به‌عبارت‌ديگر تلقيح اين گياهان برخلاف خيار (۱۴ تا ۱۵ درجه سانتي‌گراد) و طالبي (۱۸ درجه سانتي‌گراد) در دماي پايين نيز انجام مي‌گيرد. طول دوره رويش نسبت به انواع مختلف آن متفاوت بوده و بين ۱۰۰ تا ۱۵۰ روز است. مناطق آفتابي و زمين‌هاي مرطوب براي كاشت اين گياه بسيار مناسب است (سطح آب زيرزميني بيش از ۷۵ سانتيمتر). بايد توجه داشت كه اين گياه در مقايسه با ساير سبزي‌ها بيش‌ازاندازه نسبت به وزش باد حساس است. از اين نظر كشت توأم با ذرت شيرين توصيه مي‌شود. زمين‌هاي نيمه سنگين و داراي هوموس كافي براي كشت اين گياه مناسب است. خاك‌هاي حاصلخيز يا زهكشي خوب با دامنه‌اي از پي اچ ۶٫۵ تا ۷٫۵ بهترين وضعيت براي رشد و باردهي خوب هستند. به علت نيازهاي رطوبتي بالاي اين محصولات خاك‌هايي با ظرفيت نگهداري آب بالا و رطوبت ذخيره شده مناسب بازده محصولات بالايي دارند.

چگونگي كاشت

ابتدا تصميم بگيريد براي كاشت كدو چه راهي را مي‌خواهيد انتخاب كنيد. براي كاشت كدو دو را وجود دارد: مي‌توان از طريق بذر آن را كاشت و يا بوته‌هاي كوچك و آماده آن را از بيرون تهيه كرد و در زمين كاشت. در زمان كاشت كدو شما مي‌توانيد بذرها را به‌صورت جوي و پشته‌اي يا به‌صورت خطي بكاريد كه بستگي به ميزان فضاي شما دارد.

آماده كردن زمين براي كاشت

قبل از كاشت كدو خاك را با مالچ و كود باغباني مخلوط كنيد تا مواد مغذي براي رشد كدو تأمين شود. pH خاك را آزمون كنيد و در صورت لزوم آن را اصلاح كنيد. PH مناسب براي رشد كدو ۶ تا ۷.۵ است. اگر PH بيشتر از اين مقدار بود مقداري آهك به خاك اضافه كنيد تا PH پايين آيد و اگر PH پايين بود خاك را با مقداري كود گياهي مخلوط كنيد تا PH به حد مناسب برسد. خاكي كه كدو در آن كاشته مي‌شود بايد زهكشي خوبي داشته باشد. اگر خاك شما زهكشي خوبي ندارد، مقداري شن به خاك اضافه كنيد تا به زهكشي خاك كمك كند.

كاشت به‌صورت جوي و پشته‌اي

بعد از گذشت سرما خاك را به‌صورت جوي و پشته‌اي آماده كنيد. به صورتي كه پشته‌ها به‌اندازه ۱۵ تا ۳۰ سانتي‌متر از زمين فاصله داشته باشند و عرض آن‌ها ۳۰ تا ۶۰ سانتي‌متر باشد. فاصله پشته‌ها از هم را بايد ۵۰ تا ۱۰۰ سانتي‌متر در نظر گرفت. روي پشته‌ها گودال‌هايي به عمق ۳ سانتي‌متر حفر كنيد و در هر گودال ۴ يا ۵ بذر قرار دهيد. فاصله گودال‌هاي كاشت را ۷۵ سانتي‌متر در نظر بگيريد. بعد از اين‌كه بذرها جوانه زدند و برگ واقعي تشكيل دادند، آن‌ها را تنك كنيد و دو يا سه بوته قوي‌تر را نگه‌داريد. شما همچنين مي‌توانيد ۴ تا ۶ هفته قبل از آخرين سرما، بذر كدو را در خانه بكاريد و بعد از اين‌كه سرما به‌طور كامل رفع شد، بوته‌هاي كدو را به زمين اصلي منتقل كنيد.

كاشت به‌صورت خطي

دانه‌هاي كدو سبز را مي‌توان بعد از رفع سرما در منطقه كاشت. دماي مناسب براي كاشت كدو ۱۳ درجه سانتي‌گراد است. در هر گودال دو يا سه بذر كدو را در عمق ۳ سانتي‌متر با هم بكاريد. فاصله گودال‌هاي كاشت را ۷۵ سانتي‌متر و فاصله رديف‌ها را ۹۰ سانتي‌متر در نظر بگيريد. بعدازآن كه دانه‌ها جوانه زدند و برگ واقعي تشكيل دادند بوته‌ها را تنك كنيد.

نكاتي در مورد رشد كدو

زماني كه نهال‌هاي كدو به وجود آمدند اطراف آن‌ها مالچ اضافه كنيد. مالچ باعث حفظ رطوبت خاك مي‌شود، همچنين باعث مي‌شود دماي زمين ثابت بماند. اين دو مورد باعث مي‌شوند كه گياه كدو در زمان كوتاه‌تري محصول بدهد و باردهي بيشتري هم داشته باشد. بوته‌هاي كدو در هر هفته به ميزان ۲ اينچ آب نياز دارند. اگر در منطقه شما بارندگي به‌اندازه كافي انجام نمي‌شود، بايد آبياري دستي انجام دهيد. با استفاده از شلنگ آبياري را در زير برگ‌ها انجام دهيد. آبياري باراني ممكن است باعث ايجاد كپك پودري روي برگ‌هاي كدو شود. زماني كه كدوها كوچك هستند آن‌ها را برداشت كنيد زيرا طعم بهتري دارند و اگر براي فروش در بازار كاشت كدو را انجام مي‌دهيد، معمولاً كدوهاي كوچك طرفداران بيشتري دارند و بهتر فروش مي‌روند. زماني كه كدوها به‌اندازه ۱۰ سانتي‌متر شدند مي‌توانيد آن‌ها را برداشت كنيد. با استفاده از چاقو كدوها را از بوته جدا كنيد.

آفات و بيماري‌ها

تنش رطوبت در اثر شرايط بسيار گرم و خشك تنش‌هاي غذايي به دليل كمبود عناصر غذايي مي‌تواند موجب از بين رفتن ميوه گردد. خسارت برخي آفات از قبيل مگس ميوه و غيره مي‌تواند ميوه‌ها را از بين ببرد. در شرايط مزرعه بوته‌ها كدو ظاهر سالم دارند، خوب رشد مي‌كنند، گل مي‌دهند اما خيلي از گل‌ها دچار ريزش مي‌شوند. ميوه‌ها ممكن است به ظاهر شروع به رشد نمايند اما وقتي تلقيح آن‌ها كامل نباشد لذا پس از مدتي زرد شده و از بين مي‌روند. گياهان خانواده كدوئيان مانند خربزه، كدو، هندوانه و غيره بدون گرده‌افشاني قادر به توليد ميوه نيستند. شرايط آب‌وهوا از عوامل مهم در موفقيت گرده‌افشاني مي‌باشند. رطوبت زياد موجب چسبيدن گرده‌ها به هم شده و به‌خوبي انتقال پيدا نمي‌كنند. كدوها براي گرده‌افشاني به فعاليت زنبورهاي عسل نياز دارند و زنبورهاي عسل در آب‌وهواي ابري، سرد پرواز نمي‌كنند. در ضمن زنبورهاي عسل به كاربرد حشره‌كش‌ها در زمان گلدهي حساس هستند و در اثر تأثير سم از بين مي‌روند و درنتيجه گرده‌افشاني به‌خوبي انجام نمي‌گيرد.

گياهان خانواده كدوئيان تك‌پايه هستند و گل‌هاي نر و ماده به‌طور جداگانه روي يك بوته ظاهر مي‌شوند. ابتدا گل‌هاي نر باز مي‌شوند، به دنبال آن گل‌هاي ماده باز مي‌شوند. فقط زماني گرده‌افشاني صورت مي‌گيرد كه گل‌هاي نر و ماده در يك زمان باز شده باشند. گل ماده فقط به مدت يك روز باز است و بيشتر در ساعات ۹ صبح تا ۴ بعدازظهر دريافت‌كننده گرده است. در طي اين مدت يك گل ماده براي دريافت گرده كافي جهت تشكيل يك ميوه كامل نياز به حدود ۱۵ بار بازديد زنبورعسل است. گل‌هاي تلقيح نشده يا تلقيح ناقص دچار ريزش مي‌شوند. موفقيت گرده‌افشاني در آب‌وهواي سرد كاهش مي‌يابد. براي انجام موفقيت در گرده‌افشاني تنش‌ها را به حداقل رساند، فاصله بوته‌ها را به‌درستي تنظيم نمود. مديريت آفت و آبياري را به‌خوبي انجام داد. مصرف كود ازته به مقدار زياد موجب رشد رويشي زياد شده و در نتيجه تشكيل گل كاهش مي‌يابد. از كندوهاي زنبورعسل در مزرعه كدو استفاده شود و از كاربرد حشره‌كش‌ها در ساعات فعالين زنبورها و گرده‌افشاني بوته‌ها اجتناب گردد.

آبياري منظم، بخصوص در شرايط خشك لازم است، هر چه ميوه‌ها بزرگ‌تر كه مي‌شوند نياز آن‌ها به آب بيشتر مي‌گردد و درنتيجه رقابت ميوه بزرگ و كوچك جهت دريافت آب كافي مي‌تواند موجب زرد و ريزش ميوه‌هاي ريز گردد. كاهش تعداد ميوه‌هاي روي يك بوته و رساندن تعداد آن‌ها به يك يا دو عدد روي يك بوته يا ساقه موجب بزرگ‌تر شدن ميوه مي‌گردد. برخي از عوامل موجب زرد شدن و ريزش ميوه و يا از بين رفتن آن در بوته‌هاي كدو مي‌شوند. تنش رطوبت در اثر شرايط بسيار گرم و خشك، تنش‌هاي غذايي به دليل كمبود عناصر غذايي مي‌تواند موجب از بين رفتن ميوه گردد. خسارت برخي آفات از قبيل مگس ميوه و غيره مي‌تواند ميوه‌ها را از بين ببرد. كمبود كلسيم مي‌تواند سبب پوسيدگي گلگاه، زرد شدن ميوه كوچك و ريزش ميوه گردد و دماهاي بالا، تنش آب و استفاده زياد از كودهاي ازته و پتاسه مي‌تواند مانع جذب كلسيم توسط گياه از خاك شوند. در مورد رفع برخي كمبودهاي عناصر غذايي بخصوص عناصر كلسيم و بور كودهاي ذيل جهت تقويت رشد بوته‌هاي كدو و جلوگيري از ريزش گل و ميوه توصيه مي‌شود. تكنوكل آمينو كه ۱۰ درصد كلسيم و ۰.۲ درصد عنصر بور دارد. كود مايع كلسان كه ۳۵ درصد كلسيم دارد. كود مايع بوران كه ۱۰ درصد بور دارد.

آبياري

كدوها به آب زياد براي حداكثر رشد خود و ميوه‌ها نياز دارند. اگرچه تا حدودي به خشكي متحمل هستند اما آبياري منظم در طي فصل خشك براي دست‌يابي به عملكرد زيادتر توصيه مي‌شود. آبياري بيش‌ازحد و ايجاد خفگي خفيف در ريشه‌ها نيز موجب زرد و از بين رفتن ميوه‌هاي كوچك مي‌گردد. مزرعه را به‌صورت شياري به فاصله هر ۱۰-۷ روز به بسته به بافت خاك به‌ويژه در طي مراحل مهم رشد نظير زمان كاشت، مرحله رشد رويشي، گلدهي و مراحل اوليه ميوه دهي آبياري كنيد. در ضمن استفاده از بادشكن‌ها به‌صورت دائمي و موقتي مي‌تواند به كاهش هدرروي آب و خسارت باد به گل‌ها و ميوه‌هاي جوان و ساقه‌ها كمك نمايد كاهش سرعت باد به فعاليت زنبورهاي عسل كمك مي‌نمايد.

خواص دارويي و درماني

كدو حلوايي، سينه را نرم و اخلاط و سرفه را آسان مي‌كند. اگر كدوحلوايي را پخته و به‌صورت كرم به‌صورت بماليد و نيم ساعت صبر كنيد، رنگ چهره و رخسار باز شده و صورت براق و زيبا مي‌شود، خوردن كدو موجب برطرف شدن غم و اندوه است. كدو براي درمان قولنج مفيد است. مغز را تقويت مي‌كند. روغن تخمه كدو براي تسكين درد بواسير بسيار مفيد است. خوردن كدو باعث تجديدقواي جسمي و روحي بدن و موجب استحكام بافت‌هاي بدن مي‌شود. طبع كدو سرد است، صفرا را تسكين مي‌دهد، شيره تخم كدو يبوست را برطرف مي‌كند لذا بايد صبح ناشتا يك فنجان از آن ميل شود، ابن‌سينا كدو را براي رفع سرد درد و رفع بي‌خوابي و درمان خستگي اعصاب تجويز مي‌كرد. براي مبتلايان به سنگيني معده و اسهال، گوشت كدو را تكه‌تكه كنيد و در يك ليتر آن‌قدر بجوشانيد تا نصف آب بخار شود و پس از صاف كردن آب آن را بگيريد و با مقداري شكر آن را شيرين كرده و هر وقت مايل بوديد آن را مصرف كنيد، آب كدويي كه به اين صورت به دست مي‌آيد براي تسكين درد بواسير مؤثر است لذا نوشيدن سه بار در روز از آب كدو تجويز شده است.

از خواص كدو اين كه كمپوت كدو مخلوط با سيب از غذاهاي مفيد براي بيماران مبتلا به ورم پروستات است، آب كدو پخته ادرارآور بوده و براي رفع اختلالات كليه و مثانه مفيد است، كوبيده كدو براي درد سر و درد شقيقه بسيار سودمند است، مرهم كدو حلوايي براي درمان دمل مفيد است. مرباي كدو تقويت‌كننده بدن و اعصاب است. ترشي كدو اشتهاآور و هضم‌كننده غذا است. كدو حلوايي را پخته و به‌صورت مرهم براي رفع ورم و التهاب در محل قرار مي‌دهند، قرقره با آب كدوي پخته براي درمان گلودرد مفيد است، سوخته شده پوست كدو براي بند آوردن خون اثر معجزه‌آسا و بسيار سريعي دارد به‌طوري‌كه فوراً خونريزي را بند مي‌آورد و دو لبه زخم را به هم مي‌چسباند و سوزش و ناراحتي زخم را خيلي زود تسكين مي‌دهد.

براي خريد بذر كدو به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرماييد.

كاكتوس گياهي است از تيره كاكتوسيان (Cactaceae) تيره‌اي از ميخك‌سانان كه اغلب خاردار و گوشتي هستند. انواع كاكتوس در ابتدا تنها در شمال و جنوب و نواحي مركزي آمريكا رشد مي‌كرد اما امروزه در بسياري از مناطق گرم و خشك جهان توسط مردم پراكنده شده است. كاكتوس طي طوفان‌هاي ناگهاني آب ذخيره كرده و آب ذخيره‌شده را طي ماه‌هاي خشك‌سالي به مصرف مي‌رساند. كاكتوسيان در ايران گونه بومي ندارند. بيشتر كاكتوس‌ها ريشه‌هاي عميقي داشته و ساقه شبكه مانندي دارند كه به‌عنوان منبع ذخيره آب عمل مي‌كنند ساقه كاكتوس توسط تيغ‌هايي محافظت مي‌شود. كاكتوس‌ها برگ‌هاي خيلي كوچكي داشته يا اصلاً برگ ندارند.

كاكتوس اچينو گروزني تيغ زرد يكي از بهترين گزينه‌ها براي طراحي دكوراسيون خانه، فضاي سبز، تراريوم و پاسيو است. كاكتوس اچينو گروزني يكي از معروف‌ترين كاكتوس‌ها در جهان مي‌باشد تا حدي كه خيلي‌ها كاكتوس را با اچينو گروزني مي‌شناسند. اچينو گروزني كاكتوسي است كروي، مقاوم و زيبا كه در حدود ۲۵ تا ۳۰ سالگي گل مي‌دهد. اچينو گرزوني در فصل بهار و تابستان رشد مي‌كند. به راحتي دماي بالا و نور زياد را تحمل مي‌كند. هرچقدر نور بيشتري دريافت كند تيغ‌هاي زيباتري خواهد داشت البته بايد از آفتاب سوختگي جلوگيري شود. اچينو گروزني بومي كشور مكزيك است. اچينو در اوايل زندگي خود رشد سريعي دارد اما به سرعت رشد آن كند شده به طوري كه براي رسيدن به ارتفاعي در حدود ۲۴ سانتي‌متر به ۱۰ سال زمان نياز دارد. اچينو بومي مكزيك است و در شرايطي كه شبيه به زادگاهش باشد تا قطر ۹۰ سانتي‌متر نيز رشد مي‌كند. كاكتوس اچينو گروزني تيغ زرد در صورتي كه شرايط برايش مهيا باشد، در اواسط تابستان گل‌هاي زرد رنگ زيبايي مي‌تواند داشته باشد و دمايي بين ۱۰ تا ۲۴ درجه براي آن مناسب است. البته بايد مراقب باشيد دما هرگز به زير ۵ درجه نرسد. نور كامل آفتاب مي‌خواهد. البته نور مستقيم در روزهاي بسيار گرم ممكن است باعث سوختگي اين كاكتوس شود و از طريق بذر تكثير مي‌شود.

شرايط محيطي

يكي از معيارهاي تعيين‌كننده خاك مناسب براي كاكتوس‌ها، آب‌وهوا است. به‌گونه‌اي كه در آب‌وهواي گرم نياز اين گياهان به خاك قابل‌نفوذ و سبك بيشتر احساس مي‌شود درحالي‌كه در آب‌وهواي سرد كه گياهان نياز به آبياري چنداني ندارند به خاكي سنگين‌تر نياز خواهد بود. به‌طوركلي كاكتوس‌ها خاك‌هاي با PH كمتر از ۷ تا نزديك به ۷ را مي‌پسندند. در بيشتر متون، تركيب اصلي خاك كاكتوس‌ها در اندازه‌هاي زير سفارش شده است: يك قسمت خاك باغچه به‌اضافه يك قسمت شن و ماسه (به نسبت مساوي) به‌اضافه يك قسمت كمپوست (مواد پوسيده گياهي و خاك‌برگ)، يا يك‌دوم قسمت خاك رسي به‌اضافه يك قسمت ماسه به‌اضافه يك قسمت خاك باغچه، يا يك قسمت كمپوست به‌اضافه يك قسمت خاك پيت به‌اضافه يك قسمت ماسه. هرگاه به تركيب‌هاي بالا در انتها، ۵ درصد خاك زغال اضافه شود اثر ويژه‌اي در جلوگيري از پوسيدگي و ديگر بيماري‌هاي قارچي خواهد داشت (حضور پتاس در خاك زغال، باعث اين امر مي‌شود). البته در متون مختلف و در گفته‌هاي افراد باتجربه در زمينه توليد و پرورش كاكتوس به فرمول‌هاي مختلف ديگري نيز اشاره شده است. برخي از افراد در تركيب خاك خود از كود حيواني و برخي ديگر از ورمي كمپوست استفاده مي‌كنند. به‌عنوان‌مثال مي‌توان به اين تركيب اشاره كرد: دو قسمت شن ريز شسته شده و شيرين (فاقد املاح) به‌اضافه كمتر از يك قسمت كود گاوي پوسيده به‌اضافه يك قسمت خاك‌برگ پوسيده با اندازه متوسط ذرات به‌اضافه مقدار بسيار كمي از قطعات خورد شده زغال چوب. خاك مناسب ديگري كه معمولاً استفاده مي‌كنند ۶۰ درصد شن شسته شده ۲۰ درصد پيت ماس و ۱۵ درصد ورمي كمپوست به‌علاوه مقداري زغال است.

اين گياه در حد متوسط گرما در فصل بهار تا پاييز و شب‌هاي خنك نياز دارد. هواي زمستان بايد خنك باشد (حدود ۱۰ تا ۱۴ درجه سانتي‌گراد). كاكتوس‌هايي كه تار دارند بايد در محلي با دماي حداقل ۱۶ درجه نگهداري شوند. همچنين توجه داشته باشيد كه تهويه مناسب از جمله نيازهاي كاكتوس است. بهترين درجه براي نگهداري كاكتوس‌ها ۱۸ تا ۳۲ درجه سانتي‌گراد است.بايد توجه داشته باشيد كه ميزان تابش نور و روشنايي محيط نگهداري كاكتوس‌ها در شكل ظاهري كاكتوس‌ها، رنگ گل، تعداد گل‌ها، ساقه‌ها و شكل غنچه‌هاي گل اهميت فراواني دارد. اما توجه داشته باشيد به‌طوركلي، كاكتوس‌ها به نور زياد (نزديك پنجره‌هاي شرقي و غربي) و نور خيلي زياد (نزديك پنجره‌هاي جنوبي) نياز دارند. نكته حائز اهميت در مورد ميزان نور محيط نگهداري كاكتوس‌ها در اين است كه چنانچه نور محيط كم باشد كاكتوس‌ها طراوت و زيبايي خود را از دست مي‌دهند و در مورد كاكتوس‌هايي كه گل دارند، توانايي گل‌دهي خود را از دست مي‌دهند. كاكتوس بعد از مدتي در نور كم از بين مي‌رود. البته نور زياد در تابستان باعث آفتاب‌سوختگي مي‌شود. رطوبت براي گياه كاكتوس اهميت چنداني ندارد. چرا كه بومي مناطق خشك و صحراهاي آمريكا است. آب‌وهواي گياه كاكتوس بايد تقريباً گرم يا كوهستاني باشد.

كاشت

ابتدا گلداني را براي كاشت كاكتوس انتخاب كنيد كه زهكشي مناسبي داشته باشد. براي اين منظور مي‌توانيد سطح زيرين گلدان خود را كمي سوراخ كنيد. سپس سنگ‌هاي نسبتاً درشت جمع‌آوري كنيد و آن‌ها را به ارتفاع ۲ الي ۳ سانتي‌متر (البته مقدار سنگ به ميزان بزرگي و كوچكي گلدان شما بستگي دارد) در انتهاي گلدان بريزيد. بعد از آن مقداري ماسه ساختماني تهيه و يا خريداري كنيد. اين ماسه را در ابتدا بشوريد تا رس آن كاملاً جدا شود. آن‌قدر شست‌وشو را ادامه دهيد تا آب صاف از ماسه سرازير شود، سپس با استفاده از يك الك ماسه را الك كنيد تا سنگ‌هاي ريزودرشت آن از هم جدا شود. سپس سنگ‌هاي ريز ماسه را با پيت ماس مخلوط كنيد (يك پيمانه پيت ماس به اضافه دو پيمانه ماسه ريز به اضافه يك يا نصف پيمانه زغال كبابي خردشده). اگر در خانه مايكروفر داريد حدود ۵ دقيقه مخلوط آماده شده را در درون آن بگذاريد. پس از سرد شدن مخلوط را روي سنگ‌هاي درشتي كه در مرحله نخست آماده كرده بوديد بريزيد. بعد از آن با فشار دادن دست بر روي سطح موردنظر بستر را محكم كنيد و يك لايه نازك سنگ ريزه روي بستر بريزيد.

در مرحله آخر بذر كاكتوس را بر روي سطح موردنظر بپاشيد طوري كه بذر كاكتوس ها به فاصله ۱ الي ۲ سانتي‌متر از يكديگر فاصله داشته باشند. سپس در ظرف را بگذاريد در غير اين صورت نايلون يا پلاستيك بر روي آن بكشيد و سپس بذر كاكتوس كاشته شده را در دماي ۲۰ تا ۳۰ درجه سانتي‌گراد قرار دهيد. توجه داشته باشيد كه بذر كاكتوس زير نور مستقيم خورشيد نباشد. بعد از ۱۰ روز بذرها جوانه مي‌زنند و شروع به رشد مي‌كنند. شما بايد پس از كاشت بذر كاكتوس، هر دو هفته يك‌بار سم قارچ‌كش را بر روي بستر خاك به اندازه استاندارد اسپري كنيد. كاكتوس تا سه ماهگي نياز به هيچ كودي ندارد. به بذر كاكتوس هر از چند گاهي سر بزنيد تا حشرات و موارد مشكوك را شناسايي كنيد.

نحوه نگهداري كاكتوس در خانه

با توجه به استقامت و بردباري كاكتوس‌ها نسبت به شرايط محيطي و گسترش آپارتمان‌نشيني و زندگي پرمشغله امروزي سال‌به‌سال بر تعداد پرورش‌دهندگان اين گياه افزوده مي‌شود. كاكتوس يكي از گياهان پرطرفدار است كه مي‌توانيد يك گياه عالي براي آپارتمان‌هاي بدون بالكن امروزي باشد. برخي از افراد به اين دليل كاكتوس‌ها را دوست دارند كه فكر مي‌كنند اين گياه مقاومت بيشتري نسبت به ساير گياهان دارد و در نتيجه نگهداري از آن هم زحمت كمتري خواهد داشت. اين طرز فكر تا حدودي درست است به اين دليل كه كاكتوس مي‌تواند آب اضافي را در خود ذخيره كند و هنگام كم‌آبي از آن تغذيه كند، اما بايد به ياد داشته باشيم اين به آن معنا نيست كه نگهداري كاكتوس بدون كمترين زحمتي امكان‌پذير است. البته باز هم تأكيد مي‌كنيم كاكتوس به دليل توان ذخيره آب، بهترين گياه براي نواحي خشك و كم آب به‌حساب مي‌آيد. شايد شما هم در صحراهاي خشك كاكتوس‌هاي بزرگي را ديده باشيد كه در شرايط آب و هوايي بسيار بد هم دوام آورده‌اند؛ دليل اين موضوع آن است كه كاكتوس مي‌تواند با يك‌بار ذخيره آب، ماه‌ها بدون آب به زندگي خود ادامه دهد. اين نكته هم جالب است كه ذخيره آب توسط ريشه‌هاي كاكتوس انجام مي‌شود.

كاكتوس ريشه‌هاي بسيار بلندي دارد كه به كمك آن‌ها مي‌تواند آب موردنياز را در خود ذخيره كند. شايد بتوان گفت اين بزرگ‌ترين تفاوت كاكتوس با ساير گياهان است. اگر شما در خانه گياه كاكتوس داريد دقت كنيد درون خاك كاكتوس بايد از شن و سنگريزه نيز استفاده كنيد. همچنين به خاطر داشته باشيد اين گياه به نور زياد احتياج دارد و بايد در محيطي گرم قرار بگيرد. از ديگر نكاتي كه بايد به آن توجه كنيد آبياري كاكتوس است. به خاطر داشته باشيد كاكتوس نسبت به ساير گياهان بايد با فاصله زماني طولاني‌تري آبياري شود. البته آبياري كاكتوس بايد با توجه به نوع آن، فصل، گرماي محيط و اندازه گياه تعيين شود. با در نظر گرفتن همه اين موارد و از آنجا كه امروزه كاكتوس‌ها در اندازه‌هاي مختلف ارائه و فروخته مي‌شوند، مي‌توانيد با توجه به فضاي خانه خود، تعدادي از اين گياه را در نقاط مختلف نگهداري كنيد. گلدان‌هاي رنگي و كوچك كاكتوس به‌خوبي مي‌توانند پشت پنجره، روي ميزهاي كنار ديوار و كنار قاب عكس‌هاي روميزي قرار بگيرند و جلوه‌اي خاص به اتاق، سالن و خانه شما بدهند.

براي خريد بذر كاكتوس و ساير بذر كاكتوس ها به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرماييد.

همچنين از راه‌هاي زير نيز مي‌توانيد محصولات ما را ملاحظه و خريد نماييد:

۱- مراجعه به صفحه اينستاگرامي به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat_shop/

https://www.instagram.com/zerafat.shop

۲- مراجعه به كانال تلگرامي به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبايل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۹۳۳

فيساليس يا عروسك پشت پرده كه ميوه رسيده آن جنبه خوراكي، دارويي و صنعتي دارد. گياه فيساليس كه داراي انواع يك‌ساله و چندساله نيز است. از ارتفاعي حدود ۱۰۰ سانتيمتر برخوردار است. فيساليس گياه بومي كشور مكزيك بوده و از آنجا به سراسر اروپا انتشار يافته است. ميزان توليد آن در سال ۲۰۰۱ ميلادي حدود ۶۰۰ تن گزارش شده كه ۸۰ درصد آن به ايالات متحده صادر شده است. اين سبزي ميوه‌اي جزو پنج سبزي برتر مكزيك محسوب شده و به‌طور متوسط هر مكزيكي در سال، ۵/۳ كيلوگرم از آن را مصرف مي‌كند. ميوه فيساليس كه به گيلاس زميني نيز شهرت دارد، داراي بافتي همچون گوجه فرنگي و طعمي همچون آناناس و توت فرنگي مي‌باشد و از اين جهت ميوه‌اي منحصربه‌فرد محسوب مي‌شود. در كشورهايي مانند تركيه فيساليس از جايگاه ويژه‌اي در زمينه صادرات برخوردار است. اين گياه در ايران به عروسك پشت پرده نيز معروف است و در كشورهاي همسايه به نام‌هاي گيلاس زميني و فانوس چيني نيز شناخته مي‌شود.

برگ‌هاي فيساليس به‌صورت متناوب و قلبي تا بيضوي شكل و كرك دار است و حاشيه برگ‌ها به‌صورت ساده مي‌باشد. طول دم برگ بين ۴ -۵ سانتي‌متر و پهنك برگ به ابعاد ۶ در ۵/۳ سانتي‌متر است. گل‌هاي عروسك پشت پرده، در زاويه بين برگ‌ها و شاخه اصلي توليد مي‌شوند و به رنگ‌هاي سفيد، آبي، زرد و ارغواني ديده مي‌شوند گل‌آذين منفرد و هرمافروديت، داراي گل‌هاي متقارن با تخمدان تحتاني مي‌باشد كه از ۵ كاسبرگ پيوسته و ۵ گلبرگ به رنگ زرد كمرنگ با لكه‌هاي سياه و كرك دار، ۵ پرچم و يك مادگي تشكيل گرديده است. تخمدان گل‌هاي فيساليس، دوبرچه­اي پيوسته بوده و تخمك‌هاي زيادي در هر برچه به رنگ سبز روشن و بدون كرك در آن ديده مي‌شود. لازم به ذكر است كه فيساليس تقريباً در سرتاسر سال گلدهي و باردهي دارد. ريشه گياه عروسك پشت پرده، افشان و سطحي هست. البته در برخي از گونه‌ها اندامي شبيه ريزوم نيز ديده مي‌شود. ساقه فيساليس راست، چهارگوش و توخالي و بدون دم برگ است. ميوه عروسك پشت پرده از نوع سته بوده و در پوششي از كاسبرگ محصور شده است. اين ميوه داراي رنگ‌هاي فيساليس زرد، فيساليس نارنجي، فيساليس بنفش، فيساليس سبز و فيساليس قرمز است و مقدار زيادي دانه به رنگ قهوه‌اي مايل به زرد دارد. لازم به ذكر است طول ميوه تقريباً ۳ سانتيمتر و قطر آن، به ۵/۲ سانتي‌متر مي‌رسد.

از شاخص‌هاي رسيدگي ميوه فيساليس مي‌توان به تغيير رنگ زمينه از سبز به نارنجي يا زرد طلايي اشاره كرد. چنانچه با فشارسنج، رسيدگي ميوه كنترل گردد، بايستي تحمل نيروي معادل ۵/۴ نيوتن را داشته باشد. تجمع مواد جامد محلول و تغيير نوع مواد پكتيني از ديگر شاخص‌هاي رسيدگي عروسك پشت پرده است. به‌طوري كه قند كل ميوه در زمان برداشت بالاي ۶% و مواد جامد محلول ۱۶ – ۸% و اسيديته ميوه نيز ۹۲ -۷۳% و pH آن بين ۴/۳ – ۷/۴ باشد. محتويات ميوه فيساليس در ۱۰۰ گرم ميوه عبارت است از: ۸۵ گرم آب، ۸۵ كيلوكالري انرژي، ۷/۰ گرم چربي، ۱ ميلي‌گرم آهن، ۹/۱ گرم پروتئين، ۲% چربي، ۳ ميلي‌گرم بتاكاروتن، ۸ گرم مواد قندي، ۹ ميلي‌گرم كلسيم، ۴۰ ميلي‌گرم فسفر، ۸/۲ ميلي‌گرم نياسين، ۱۱/۰ گرم تيامين، ۱۱ ميلي‌گرم ويتامين ث، ۴/ ۰ ميلي‌گرم ريبوفلاوين و ۷۲۰ واحد ويتامين آ است.

علاوه بر تازه خوري در اغلب كشورهاي اروپايي از محصول فيساليس به‌صورت فرآوري شده در شكل‌هاي كشمش، ميوه خشك، ژله، تهيه سس سالسا، مربا، كمپوت، مارمالاد و بستني كوكتل ميوه استفاده مي‌شود. از روغن و چربي اين ميوه براي استفاده در صنايع آرايشي و بهداشتي و توليد لوسيون­هاي بهداشتي استفاده مي‌گردد. اگرچه روغن موجود در تركيبات استروئيدي آن، ظرفيت تركيب آن را با روغن‌هاي ديگر مانند روغن خرما و نارگيل جهت مصرف خوراكي بالا برده است.

كاشت

فيساليس گياهي است كم‌توقع و مناسب براي اقليم‌هاي نيمه گرمسيري. اگرچه ارقامي از اين گياه در كوهستان‌ها و مناطق سردسيري رشد مي‌كنند اما براي توليد تجاري و اقتصادي، كشت و پرورش آن در فضاهاي بسته اعم از زيرپوشش پلاستيك يا سايه‌بان صورت مي‌گيرد. با اينكه فيساليس جزو گياهان بي‌تفاوت به طول روز بوده اما نياز به حداقل ۹-۸ ساعت نور آفتاب دارد. چنانچه اين گياه در شرايط نور زياد قرار گيرد بايستي از سايه‌بان‌هاي ۳۰% براي كنترل نور استفاده نمود. از نظر دما، صفر فيزيولوژيك اين گياه، ۳/۶ درجه سانتي‌گراد است. اولين جوانه‌هاي گل در ۵/۵ درجه ظاهر مي‌شوند و ميوه دهي در ۵/۱۰ درجه اتفاق مي‌افتد. دماي مناسب جوانه‌زني دانه فيساليس، ۲۱ درجه سانتي‌گراد (ظرف ۱۰ ساعت) و يا ۳۲ درجه (ظرف ۱۴ ساعت) است. اگر دماي خاك براي جوانه‌زني، ۲۵ درجه سانتي‌گراد باشد، مناسب‌ترين دما تلقي مي‌گردد. بافت خاك مناسب براي كاشت فيساليس، خاك سبك لومي شني با pH بين ۸ – ۵/۴ است. همچون ساير گياهان اين خانواده نسبت به EC بالاتر از ۴ نيز متحمل است. تغذيه گياهي جهت افزايش توليد بسيار ضروري است اما نسبت به خاك‌هاي فقير نيز متحمل مي‌باشد. نياز اين گياه به آبياري، در طول فصل رشد بالاست اما در زمان رسيدن محصول، نياز آبي آن كاهش مي‌يابد. در هر صورت براي ۱۰۰۰ مترمربع گلخانه فيساليس، ۵/۱ مترمكعب در روز آب نياز است. در هر دوره كشت براي آبياري فيساليس براي هر ۱۰۰۰ مترمربع، به‌طور متوسط ۸ – ۷ مترمكعب آب نياز است. اين گياه در زمان توليد ميوه نياز آبي كمتري داشته و در پايان دوره توليد از آبياري بي‌نياز مي‌گردد.

ازدياد اين گياه عمدتاً از طريق دانه مي‌باشد اما از قلمه‌هاي يك‌ساله چوبي نرم نيز تحت تأثير هورمون ريشه‌زايي اكسين مي‌توان استفاده نمود كه با موفقيت حدود ۳۸ درصدي همراه بوده است. همچنين از طريق خوابانيدن هوايي و تقسيم بوته نيز مي‌توان آن را تكثير كرد. شيوه كاشت فيساليس همچون ساير گياهان اين خانواده به‌صورت انتقال نشا است. از زمان كاشت تا نمو اولين ميوه حدود ۹۰ روز طول مي‌كشد. بهترين زمان كاشت در اواخر تابستان تا اوايل پائيز مي‌باشد. در برخي از مناطق اين محصول تا ۴ بار در سال كشت مي‌شود. جوانه گل پس از ۴۰ روز ظاهر مي‌شود و اولين ميوه پس از ۸۰ روز ظاهر مي‌گردد. در مناطق عاري از يخ‌زدگي، گلدهي ۳-۲ بار در طول سال اتفاق مي‌افتد.

تراكم كاشت فيساليس در شرايط فضاي باز و شرايط گلخانه متفاوت است. به‌طوري كه در شرايط گلخانه‌اي، تعداد بوته براي ۱۰۰۰ متر گلخانه بين ۱۰۰۰ – ۲۰۰۰ بوته است؛ اما در شرايط فضاي باز تا ۲۵۰۰۰ بوته در هكتار نيز گزارش شده است. تاريخ كاشت در شرايط گلخانه در استان تهران، شهريور تا مهر مي‌باشد. در گلخانه فاصله كاشت بين دو بوته ۵۰ سانتيمتر و فاصله رديف‌ها ۱۲۰ سانتي‌متر است. استفاده از قيم نخي همچون گوجه فرنگي گلخانه‌اي براي هدايت ساقه‌هاي فيساليس ضروري است و بوته‌ها پس از رسيدن به انتهاي نخ يا قطع مي‌گردند و يا آويزان مي‌شوند. در شرايط فضاي باز بوته را با هرس تا ارتفاع ۳۰ سانتي‌متري نگه مي‌دارند.

دوره رشد گياه از زمان كاشت دانه تا توليد ميوه، در شرايط فضاي باز، ۹۰ روز مي‌باشد كه ۷۰ روز آن مربوط به دوره رشد ميوه است اما در شرايط گلخانه‌اي دوره رويش از دانه تا پايان توليد، ۹ ماه است كه ۶-۵ ماه آن مربوط به دوره باردهي است. اگرچه برخي ارقام مقاوم به سرما تا ۱۰ درجه زير صفر را نيز تحمل مي‌كنند اما بهتر است براي جلوگيري از سرمازدگي در اواخر پائيز، سطح خاك و ريشه‌ها را مالچ پاشي كرد.

اين گياه نسبت به گياهان هم‌خانواده خود كم‌توقع‌تر است به‌طوري كه ميزان كود نيتروژن مصرفي براي يك هكتار ۲۴۰ – ۱۲۰ كيلوگرم و ميزان فسفر مصرفي براي يك هكتار ۱۵۰ -۶۰ كيلوگرم مي‌باشد. همچنين در خاك‌هاي لومي شني براي افزايش عملكرد، مصرف ۱۸۰ – ۹۰ كيلوگرم كود كامل در هكتار و محلول‌پاشي پتاسيم كلرايد ۱% قبل و بعد از شكوفه دهي توصيه مي‌شود. ارقام فيساليس خود ناسازگار بوده و براي تشكيل ميوه نيازمند ارقام گرده­زا و خودبارور است. همچنين استفاده از زنبورهاي گرده‌افشان در گلخانه توصيه مي‌شود.

فيساليس به‌طور اختصاصي فاقد بيماري يا آفت مي‌باشد اما مهم‌ترين آفات آن همان آفات و بيماري‌هاي مشترك گوجه و فلفل مانند شته، مگس سفيد مينوز و كنه تارعنكبوتي است. مهم‌ترين بيماري‌هاي ميوه مذكور نيز نماتد آفريقاي جنوبي است كه خسارت فراواني را وارد نموده و همچنين بيماري و آفات ديگري چون عنكبوت قرمز، خرگوش صحرايي، سوسك كك Chrysomelidae، بيماري كپك پودري و نقطه برگ باكتريايي Xanthomonas گزارش گرديده است.

برداشت محصول در شرايط گلخانه‌هاي در ايران از اواسط بهمن آغاز مي‌گردد و هر كارگر مي‌تواند در فصل برداشت، روزانه به‌طور متوسط ۱۲- ۱۰ كيلوگرم برداشت كند. رنگ ميوه در زمان رسيدن به نارنجي تا قرمز تمايل پيدا مي‌كند. ميوه را با همان پوشش در ظروف كوچك ۳۰۰ تا ۵۰۰ گرمي بسته به نياز بازار بسته‌بندي مي‌كنند. عملكرد متوسط آن در هكتار حدود ۱۵ تن گزارش شده است. فيساليس داراي پوشش سلولزي است كه به حفظ و ماندگاري آن كمك فراواني مي‌كند به‌طوري كه عمر نگهداري ميوه با كاسه گل در دماي ۳۰ درجه سانتي‌گراد به يك ماه نيز مي‌رسد. ولي ميوه خشك‌شده آن در دماي ۳۰ درجه تا ۵ ماه قابليت نگهداري دارد. براي افزايش عمر انباري اين محصول توصيه مي‌گردد كه ميوه به‌صورت نيمه رسيده برداشت گردد. نتايج به‌دست‌آمده از يك تحقيق نشان مي‌دهد كه كيفيت ظاهري و رنگ ميوه پس از ۶۴ روز انبارداري كاهش يافته و پس از ۷۴ روز انبارداري، ميوه‌ها از محل اتصال به ساقه، شروع به پوسيدگي مي‌كنند. ميوه‌ها تا ۵۶ روز نگهداري در انبار هنوز داراي كيفيت مناسبي است. پس از روز ۶۴، سطوحي از پوسيدگي قهوه‌اي رنگ روي آن‌ها ديده مي‌شود و از روز هفتاد و چهارم به بعد رشد ميسيليوم قابل‌مشاهده است؛ بنابراين بهترين دماي انباري اين محصول، دماي ۱۰ درجه سانتي‌گراد است كه قادر است محصول را تا بيش از ۶۰ روز نگهداري نمايد.

خواص

ميوه فيساليس داراي بافتي همچون گوجه فرنگي و تركيبي از طعم ميوه‌هاي توت فرنگي، گيلاس، كيوي و آناناس است. اين ميوه از رده گياهان تك‌لپه‌اي و از رسته بادمجان سانان است كه به دليل قرار گرفتن در لفاف كاغذي شكل فاقد هرگونه آلودگي و عوامل بيماري‌زا است و بدون نگهداري در يخچال بيش از ۱۰ روز ماندگاري دارد و در صورت نگهداري در يخچال حدود ۲ ماه مدت زمان ماندگاري اين ميوه نيز افزايش مي‌يابد. از نظر خواص فيساليس، اين ميوه سرشار از ويتامين‌هاي A، E، C، P و F و مواد معدني آهن، فسفر، پتاسيم و منيزيم و سرشار از آنتي‌اكسيدان و ضدسرطان است. فيساليس منبع غني و طبيعي از آنتي‌اكسيدان‌ها بوده و ويتامين‌هاي A، E، C، P و F را در خود دارد. اين ميوه بدن انسان را در مقابل خنثي‌سازي راديكال‌هاي آزاد كه موجب بروز بيماري‌هايي چون سرطان، سكته قلبي، پروستات، آسم و آلرژي مي‌شود، حفاظت مي‌كند. فيساليس غني از مواد معدني مانند آهن، پتاسيم، فسفر و منيزيم است.

علاوه بر خواص دارويي فراوان اين ميوه، از برگ و ساقه‌هاي آن نيز به‌صورت دم‌نوش استفاده مي‌كنند. دم‌كرده آن براي درمان آسم مؤثر است. اين ميوه براي بيماري‌هاي پوستي خاصيت ضدالتهابي و ضدعفوني‌كننده دارد. برگ‌هاي آن براي درمان مالاريا، هپاتيت، روماتيسم و ناراحتي كبدي مورداستفاده قرار مي‌گيرد. از جمله خواص اين ميوه تقويت‌كننده سيستم دفاعي بدن است. خاصيت ضدسرطاني، ضدباكتري و ضدويروسي دارد. از ديگر مزاياي اين ميوه تأثير بسزايي است كه در شادابي و طراوت پوست و تقويت قواي جنسي دارد. ويتامين P موجود در آن به بدن در جذب ويتامين C كمك مي‌كند و سيستم ايمني بدن را تقويت مي‌كند. ويتامين‌هاي B كمپلكس در اين ميوه مانند تيامين براي سوخت‌وساز سالم بدن، پوست، چشم و مغز لازم است. پكتين نوعي فيبر موجود در اين ميوه است كه كاهش‌دهنده كلسترول است. فيساليس غني از مواد معدني مانند آهن، پتاسيم، فسفر و منيزيم است. از ميوه فيساليس در تهيه كرم‌هاي آرايشي نيز استفاده مي‌شود همچنين مصرف اين ميوه تأثير بسزايي در شادابي و طراوت پوست دارد. فيساليس زرد حاوي مقادير بالاي آنتي‌اكسيدان‌ها و خواص ضدالتهابي هستند.

مهم‌ترين خواص دارويي و درماني ميوه فيساليس عبارت‌اند از:

سرطان: فيساليس زرد حاوي مقادير بالاي آنتي‌اكسيدان‌ها و خواص ضدالتهابي هستند كه راديكال‌هاي آزاد بدن را كاهش داده و با افزايش آپوپتوز و مرگ سلول‌هاي سرطاني، خطر ابتلا به انواع سرطان را از بين مي‌برند.

ضدالتهاب طبيعي: مقادير بالاي آنتي‌اكسيدان‌هاي موجود در گلدن بري به‌عنوان ضدالتهاب طبيعي عمل كرده و خطر ابتلا به انواع بيماري‌هاي التهابي مانند آرتروز، نقرس، درد مزمن و حتي هموروئيد يا بواسير را كاهش مي‌دهد.

افزايش انرژي: ميوه فيساليس حاوي دوزهاي خوبي از ويتامين B است. مواد غذايي كه براي توليد انرژي در بدن ضروري مي‌باشند. مصرف كافي ويتامين B به حفظ انرژي شما كمك كرده و مانع از خستگي مي‌گردد. ۱۰۰ گرم ميوه فيساليس داراي ۱۱/۰ ميلي‌گرم تيامين، ۰۴/۰ ميلي‌گرم ريبوفلاوين و ۸/۲ ميلي‌گرم نياسين است. همه اين ويتامين‌ها نقش مهمي را در توليد انرژي از كربوهيدرات‌ها و چربي‌هاي رژيم غذايي ايفاء مي‌كنند.

لاغري و كاهش وزن: فيساليس يك ميوه كم‌كالري است و به دليل مقادير بالاي مواد مغذي كه دارد به لاغري و كاهش وزن افراد كمك مي‌كند. چون ۱۰۰ گرم از اين ميوه تنها ۵۳ كالري دارد. محتواي كل چربي (۷۰/ گرم) در اين ميوه نيز ناچيز است و علاوه بر اين داراي كلسترول كمي است. ميوه فيساليس داراي كالري بسيار كمي بوده و ازاين‌رو افزايش مصرف آن مطمئناً نمي‌تواند منجر به افزايش وزن گردد.

فشارخون: تركيبات ضدالتهابي موجود در فيساليس به كاهش التهاب شريان‌ها و عروق خوني كمك كرده و خطر ابتلا به فشارخون بالا و بيماري‌هاي قلبي را از بين مي‌برد.

كلسترول خون و قلب: اسيدهاي چرب ضروري موجود در فيساليس به كاهش كلسترول خون كمك كرده و خطر ابتلا به بيماري‌هاي قلبي و عروقي را كاهش مي‌دهند.

ديابت و قند خون: برخي از تركيبات موجود در فيساليس مي‌توانند تجزيه و مصرف قندهاي ساده از كربوهيدرات‌ها را كاهش داده و نوسانات شديد قند خون را يكي از علل اصلي ابتلا به ديابت نوع ۲ مي‌باشند را بهبود مي‌بخشند.

منبع خوبي از پروتئين‌ها: بعضي افراد تصور مي‌كنند كه گوشت تنها منبع خوب پروتئين است، اما اين تصور اشتباه است. ميوه فيساليس خام و خشك نيز مي‌تواند حاوي مقادير قابل‌توجهي از پروتئين‌ها باشد. اين ميوه داراي ۱۸ نوع مختلف آمينواسيدها از جمله تمام ۸ آمينواسيد ضروري مي‌باشد. آمينواسيدها تركيبات آلي هستند كه به‌عنوان بلوك‌هاي ساختاري پروتئين‌ها عمل مي‌كنند. ۱۰۰ گرم ميوه فيساليس خشك شده حاوي ۱۶ درصد مقدار مصروف روزانه توصيه‌شده از پروتئين است؛ بنابراين گياه‌خواراني كه به دنبال يافتن منابع غيرگوشتي به‌منظور افزايش جذب پروتئين هستند مي‌توانند از اين ميوه در رژيم غذايي خود استفاده كنند.

كبد: برخي تحقيقات نشان مي‌دهند كه فيساليس با سم‌زدايي و پاك‌سازي بدن به سلامت كبد كمك كرده و خطر تخريب آن را كاهش مي‌دهد.

بهبود سلامت چشم: ميوه فيساليس يك ميوه دوستدار چشم در نظر گرفته مي‌شود، چون اين ميوه داراي ويتامين A بالايي است. تنها ۱۰۰ گرم ميوه فيساليس را به رژيم غذايي خود اضافه كنيد. بنابراين مصرف منظم اين ميوه قطعاً مي‌تواند به حفاظت از بينايي چشم شما در برابر مشكلات مرتبط با پيري مانند تخريب ماكولا كمك كند. علاوه بر اين، ويتامين A فعاليت آنتي‌اكسيداني قوي را نشان داد كه به اين معني است كه مصرف اين ميوه مي‌تواند نقش حياتي را در كاهش آسيب راديكال‌هاي آزاد ايفا كند. كاربرد خارجي آب اين ميوه براي درمان مشكلات چشمي مانند ناخنك استفاده مي‌شود.

كليه: گلدن بري يك ديورتيك طبيعي در طب سنتي است كه با افزايش ادرار به دفع سموم سيستم لنفاوي از طريق كليه‌ها و بهبود سلامت آن‌ها كمك مي‌كند.

تقويت سيستم ايمني بدن: تنها با مصرف ۱۰۰ گرم ميوه فيساليس ۱۸ درصد ويتامين C مجاز توصيه شده تأمين مي‌شود. مطمئن باشيد كه مصرف روزانه اين ميوه كمك فوق‌العاده‌اي به تقويت سيستم ايمني بدن شما مي‌كند. ويتامين C توسط افزايش سنتز سلول‌هاي مبارزه كننده با عفونت باعث افزايش تقويت سيستم ايمني بدن مي‌گردد. اين ميوه منبع خوبي از پلي ساكاريدها بوده كه به افزايش ايمني كمك مي‌كنند.

عوارض فيساليس

مسموميت: از خوردن فيساليس سبز و نارس خودداري كنيد چون ممكن است سمي باشد و باعث مسموميت شود. همچنين توصيه شده كه از مصرف فيساليس وحشي جدا خودداري كنيد.

آلرژي و حساسيت: اگر به انواع توت‌ها آلرژي و حساسيت داريد ممكن است فيساليس هم باعث آلرژي و حساسيت در شما شود.

نحوه مصرف

همان‌طور كه قبلاً ذكر شد ميوه فيساليس توسط يك پوسته كاغذي غيرمعمول احاطه شده است. بنابراين هنگام مصرف فيساليس، در مرحله اول شما نياز به جدا كردن پوست از ميوه داريد. اين كار به اين دليل است كه پوسته غيرخوراكي است. ازاين‌رو حذف آن از ميوه ضروري مي‌باشد. بعد از برداشتن پوسته ميوه را با آب بشوييد و سپس آن را يا به‌صورت خام مصرف كنيد و يا مي‌توانيد به‌صورت پخته شده به انواعي از غذاهاي اضافه كنيد. ميوه فيساليس برش داده شده مي‌توانند به هر نوع سالادي اضافه شوند. اين ميوه طعم ترش و شيريني را به غذاها مي‌دهد. در مقايسه با فيساليس خام نوع خشك اين ميوه حاوي مواد تغذيه‌اي متمركزتري مي‌باشد؛ بنابراين مصرف منظم فيساليس خشك قطعاً مي‌تواند مصرف مواد تغذيه‌اي شما را به حداكثر برساند. بافت اين ميوه خشك شده نرم و چروكيده و شبيه يك كشمش مي‌باشد. ازآنجا كه اين ميوه باعث افزايش بالقوه انرژي مي‌گردد، آن‌ها اغلب به شكلات‌هاي انرژي‌زا اضافه مي‌شوند.

براي خريد بذر فيساليس و ساير صيفي جات به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرماييد.

طالبي با نام علمي Cucumis Melo Var.Cantalupensis مانند بقيه گياهان خانواده Cucurbitaceae طالب آب‌وهواي گرم و آفتابي است. آنها گياهان يك‌ساله‌اند و احتياج به فصل رشد طولاني دارند. طالبي بومي آسيا و به‌احتمال‌زياد ايران است. طالبي در مناطقي كاشته مي‌شود كه بين آخرين سرماي بهاره و او بين سرماي پاييزه حدود ۱۴۰ روز فاصله باشد. هواي مرطوب مناسب رشد آن‌ها نيست و ميوه آن‌ها در اين نوع هوا شيرين نمي‌شود ضمن اينكه هواي مرطوب در آن‌ها موجب اشاعه بيماري‌هاي قارچي مي‌شود. هواي گرم و خشك باعث شيرين‌تر شدن ميوه در اين گياه مي‌گردد. همين‌طور هواي ابري مناسب رشد خربزه نيست. اين گياه يك‌پايه بوده و گل‌هاي نر و ماده از هم جدا و حشرات در گرده‌افشاني آن‌ها نقش دارند. طالبي سمسوري يا Magenta Melon شبيه يك توپ گرد بوده و داراي يك گوشت نارنجي و آناناسي و شيرين‌مزه است. پوست آن نازك و داراي عطر دل‌نشيني بوده و رنگ پوست آن سفيد و داراي شيارهاي موازي و سبز است. هرچه رنگ آن زرد روشن‌تر باشد رسيده‌تر و شيرين‌تر است. اين رقم زودرس و شيرين بوده و كامل مناسب و سازگار با آب‌وهواي ايران توليد شده است.

ويژگي‌ها

پوشش دهي برگي عالي كه از آفتاب‌سوختگي ميوه جلوگيري مي‌كند.

ميوه‌اي گرد شكل همراه با رگه‌هاي جذاب.

حفره تخم نسبتاً كوچك همراه با گوشتي سفت.

ميوه دهي بالا همراه با بوته‌اي قوي.

ميان‌رس است (حدود ۹۵ تا ۱۰۵ روز بعد از كاشت طالبي).

توربندي مناسبي دارد.

بسيار شيرين و مطبوع است

خاك

هرچند كه خربزه در طيف وسيعي از انواع خاك‌ها كشت مي‌شود ولي تنها در خاك‌هاي حاصلخيز كه داراي مواد غذايي آلي و معدني كافي باشند بهترين نتيجه را مي‌دهند. بهترين زمين براي كاشت اين گياه خاك‌هاي شني و سبك با pH بين ۵/۵ تا ۷ است. در كشت بايد به اين نكته توجه كرد كه خربزه در زمين‌هاي سنگين و رسي رشد خوبي ندارد و بايد كمي هوموسي و داراي مواد آلي باشد. خربزه از جمله صيفي‌هايي است كه مواد غذايي زيادي از زمين جذب مي‌كند، به همين دليل استفاده از كودهاي شيميايي كامل ازت فسفر و پتاسيم توصيه مي‌شود.

نور

نور كامل و آفتاب مستقيم براي اين گياه مناسب است. هواي ابري و باراني در موقع رسيدن ميوه باعث مي‌شود كه خربزه طعم مطبوع و كيفيت لازم را پيدا نكند.

آبياري

صرف‌نظر از اينكه در باغچه يا در گلدان مي‌كاريد هميشه خاك آن را بايد مرطوب نگهداريد. مخصوصاً زماني كه گياه در حال رشد است بايد هميشه خاك آن خيس باشد. البته بايد گلدان و يا خاك باغچه شما زهكشي مناسبي داشته باشد زيرا كه آبياري زياد نيز موجب گنديدن گياه مي‌شود.

كاشت

كاشت خربزه به‌صورت مستقيم صورت مي‌گيرد به خاطر اينكه ريشه‌هاي آن حساس به جابه‌جايي است. در مناطق معتدل بذر خربزه را مستقيماً در اواخر يا اواسط بهار در محل اصلي مي‌كارند و در مناطق گرمسير بذر طالبي در اواسط زمستان كاشته مي‌شود. آب‌وهواي مناسب براي خربزه يك فصل نسبتاً طولاني عاري از يخبندان همراه با نور فراوان و حرارت هواي خشك و رطوبت كافي خاك است. كشت طالبي مانند بقيه گياهان هم‌خانواده به‌صورت جوي پشته و كپه‌اي و به روش نمكاري است. تعداد ۳ الي ۵ بذر خيس‌خورده در هر كپه كاشته مي‌شود. بعد از سبز شدن تعداد بوته‌ها به ۲ يا ۳ و گاهي به يك بوته كاهش داده مي‌شود و اين زماني است كه بوته ۴ برگي شده باشد فاصله بين دو بته حدود ۶۰ تا ۱۰۰ سانتي‌متر و فاصله دو خط كشت بين ۲ تا ۳ متر است. براي داشتن محصولي زودرس يا در مناطقي كه دوره رشد كوتاه است مي‌توان در گلخانه يا شاسي داخل گلدان‌هاي جيفي پات اقدام به كشت كرد و در زمان مناسب بوته‌هاي آماده‌شده در جيفي پات را به محل اصلي منتقل نمود. مقاوم كردن بوته‌ها قبل از انتقال به محل اصلي الزامي است.

داشت

مراقبت‌هاي لازم پس از كاشت نشاء خربزه عبارت‌اند از آبياري، دفع علف‌هاي هرز و سله شكني است. پس از كشت آبياري اهميت زيادي دارد. به‌طوري‌كه يك دوره خشكي شديد باعث ريزش گل‌ها و ميوه‌ها مي‌شود. پس از انتقال نشا بايد ابتدا روزانه آبياري صورت گيرد و پس از آن بسته به نوع خاك و شرايط آب و هوايي هر ۷ روز يك‌بار بايد آبياري انجام گيرد.

برداشت

زمان برداشت به عوامل مختلفي بستگي دارد، اين گياه گونه‌هاي زودرس، ميان‌رس و ديررسي دارد. لذا موقع برداشت آن‌ها به نوع واريته هم بستگي دارد. از ديگر عوامل زمان برداشت فاصله تا بازار مصرف است. اگر بازار نزديك باشد بهتر است ديرتر برداشت شود تا شيرين‌تر شود و كامل برسد ولي درصورت دوري بازار مصرف توصيه مي‌شود زودتر برداشت شود چون ميوه‌هاي رسيده شديد در هنگام جابجايي آسيب مي‌بيند.

خواص طالبي

از نظر خواص خربزه، طالبي يكي از بهترين منابع ويتامين آ است و مملو از بتاكاروتن بوده كه در بدن تبديل به ويتامين آ مي‌شود. بتاكاروتن يك آنتي‌اكسيدان بسيار عالي است كه از سرطان پيشگيري مي‌كند، كلسترول را كاهش مي‌دهد و درصد بيماري‌هاي قلب و عروق را به طرز چشمگيري كم مي‌كند. اين ويتامين در بهبود بينايي و حفظ سلامت و طراوت پوست، نقش ارزنده‌اي دارد. به‌علاوه بتاكاروتن بالاي طالبي، مانع بروز آب مرواريد در سالمندان مي‌شود. طالبي همچنين حاوي ويتامين ث و علاوه بر آن، مواد مغذي ديگري مثل پتاسيم، اسيد فوليك، فيبر، منيزيم، يد و ويتامين‌هاي ب ۶ است. وجود مجموعه‌اي از ويتامين‌ها در خربزه و تخمه خربزه به‌خصوص ويتامين‌هاي گروه ب در اين ميوه، آن را به ماده‌اي بسيار خوب براي تنظيم متابوليسم در بدن تبديل كرده و ازاين‌رو ميوه‌اي بسيار مفيد براي افزايش وزن كودكان و نوجوانان و افراد لاغر است.

طالبي ميوه‌اي خنك و اشتهاآور است و به دليل دارا بودن درصد بالاي آب، فيبر و مواد معدني مناسب، ادرارآور و ملين است. مصرف اين ميوه همچنين به افرادي كه از كم‌خوني رنج مي‌برند توصيه مي‌شود. مطالعات نشان داده است كه افرادي كه از آسم رنج مي‌برند در صورت استفاده از ميوه‌هايي كه خاصيت آنتي‌اكسيداني بالايي دارند، كمتر دچار حملات تنفسي مي‌شوند. ازاين‌رو مصرف طالبي براي كساني كه سل ريوي دارند، مفيد است. طالبي و گرمك به دليل دارا بودن مقدار زيادي فيبر براي كساني كه از يبوست رنج مي‌برند، مفيد است. همچنين ميوه‌هايي كه پتاسيم بالايي دارند نظير طالبي، موز، سيب و… از بروز نارسايي قلبي جلوگيري كرده و در صورت بروز، از شدت آن مي‌كاهند. ازآنجاكه كلسترول، فشارخون و هموسيستيئن بالا، زمينه‌ساز بروز بيماري‌هاي قلبي هستند، مصرف طالبي به دليل دارا بودن مواد مغذي براي كنترل اين سه فاكتور مفيد است و در سلامت قلب نقش كارآمدي دارد. البته افرادي كه از بيماري قند رنج مي‌برند در مصرف طالبي بايد جانب احتياط را رعايت كنند. همچنين دانشمندان با تحقيق بر پوست ميوه‌هايي مثل خربزه و طالبي دريافته‌اند كه پوست اين ميوه‌ها مي‌تواند منبعي براي مسموميت غذايي باشد؛ ازاين‌رو شستن كامل ميوه‌ها بسيار توصيه مي‌شود.

براي خريد بذر خربزه و ساير صيفي جات به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرماييد.

شلغم گياهي سرشار از خاصيت است. اين سبزي در رنگ‌هاي مختلف سفيد، بنفش در اندازه‌هاي مختلف ديده مي‌شود كه داراي خواص درماني بسياري است. شلغم از جمله صيفي جاتي است كه در پاييز به بازار عرضه مي‌شود و مورد مصرف قرار مي‌گيرد. شلغم بنفش و سفيد يك نوع شلغم به رنگ سفيد و بنفش است. طعم آن شيرين ملس است. مناسب براي تازه خوري با آب‌ليمو و پخته با نمك مي‌باشد.

كاشت

براي كاشت شلغم در باغچه ابتدا بايد زميني را كه مي‌خواهيد بذر شلغم در آن بكاريد را شخم بزنيد و به خاك آن كود دامي اضافه كنيد و خاك را خوب به هم بزنيد تا كود با خاك تركيب شود سپس خاك را خوب خورد كرده و سطح خاك را صاف كنيد. توجه داشته باشيد اضافه كردن كود دامي كهنه به خاك باعث رشد بهتر سبزي مي‌شود. بذرها را بر روي بستري كه آماده كرديد بپاشيد. بذرها خيلي نزديك هم و فشرده پاشيده نشوند. بهترين فاصله براي ترب­ها ۱۰ سانتيمتر هست؛ زيرا بعداز اينكه بزرگ‌تر شدند توي هم رفته و رشد خوبي نخواهند داشت و محصول خوبي نمي‌دهند. كافي است بر روي بذر شلغم حدود نيم سانتيمتر كود دامي يا خاك بپاشيد و به‌آرامي خوب آب بدهيد. بهتر است ۱۰ روز اول با آبپاش آبياري بكنيد تا بذرها جابجا نشوند. در حدود ۵ تا ۱۰ روز طول مي‌كشد كه بذرها سبز بشوند. بعد از اينكه بذرها سبز شده و كمي بزرگ‌تر شدند اگر فاصله برخي شلغم‌ها به هم نزديك هست بهتر است برخي‌ها را از خاك دربياوريد و تراكم را كمتر كنيد.

براي اينكه شلغم به شما مغز خيلي خوب و حجيمي بدهد بذر شلغم‌ها را بهتر است در گلدان نكاريد يا اگر در گلدان مي‌كاريد حتماً گلدان شما بزرگ باشد و فاصله بين بوته‌هاي شلغم بيشتر باشد و اگر بعد از سبز شدن ديديد فاصله نزديك هست بخشي از آن‌ها را دربياوريد تا خلوت‌تر شود. در دنياي امروز خيلي‌ها آپارتمان‌نشين هستند و ممكن است باغچه‌اي براي كاشت سبزي نداشته باشند اما در گلدان و بستري كوچك هم مي‌توان سبزي كاشت. ابتدا گلداني به‌اندازه دلخواهتان تهيه كنيد سپس خاكي مناسب (تركيبي از ۶۰ درصد خاك باغچه – ۲۰ درصد ماسه -۲۰ درصد كود دامي) را درون گلدان بريزيد و بذرها را روي خاك با فاصله‌اي بين ۵ الي ۱۰ سانتي­متر بپاشيد و روي آن حدود نيم سانتي­متر كود دامي (اگر كود دامي در دسترس نبود از ورمي كمپوست استفاده كنيد) يا خاك بريزيد و خوب آب بديد بهتر است روي آن نايلون فريزر بكشيد و كنار پنجره جنوبي يا بالكن بگذاريد. حتماً به نور توجه شود چون كه به نور زيادي نياز دارند. در مجموع بهتر است در بالكن در مكاني با نور مستقيم آفتاب نگهداري شود. در صورت كمبود نور ساقه‌ها بلند شده و سبزي‌ها كيفيت خوبي نخواهند داشت.

شلغم توسط بذر پرورش داده مي‌شود. اين سبزي براي رشد كردن و جوانه زدن به ميزان آب زيادي نياز دارد. سطح خاك بايد هميشه مرطوب باشد. شلغم اين قابليت را دارد تا در هر نوع خاكي كاشته شود؛ اما زمين‌هاي با خاك سنگين كه رطوبت را در خود نگه مي‌دارند بهترين گزينه هستند. براي اين منظور زمين‌هاي رسي گزينه مناسبي هستند. شلغم در دماي ۱۵ تا ۱۸ درجه سانتي‌گراد به‌خوبي رشد خود را ادامه مي‌دهد. اين سبزي هواي معتدل سرد را بيشتر مي‌پسندد. شلغم براي رشد نياز به نور كامل خورشيد دارد.

مراقبت‌ها

بذر مرغوب تهيه كنيد.

قبل از كاشت بذر بايد زمين را شخم بزنيد و كودپاشي كنيد.

از كودهاي حيواني تازه استفاده نكنيد.

بعد از سبز شدن جوانه‌ها بايد بوته‌ها را تنك كنيد.

اگر شلغم زيادي در زمين باقي بماند پوك مي‌شود.

خواص شلغم

بهترين داروي سرماخوردگي مي‌باشد.

درمان‌كننده جوش‌هاي غرور جواني است.

تخمدان‌ها را تقويت كرده و براي باروري آماده مي‌كند.

فيبر زيادي را دارد و در نتيجه روده‌ها را به‌خوبي پاك مي‌كند.

مسكن اعصاب است.

برونشيت و اسم را درمان مي‌كند.

شلغم به‌عنوان يك سبزي آنتي باكتريال شناخته شده است. ازاين‌رو در درمان گلودرد كاربرد دارد.

موجب تقويت حافظه و افزايش تمركز مي‌شود.

سيستم عصبي را كنترل و تقويت مي‌كند.

شلغم خام سرشار از ويتامين C مي‌باشد.

همچنين از راه‌هاي زير نيز مي‌توانيد محصولات ما را ملاحظه و خريد نماييد:

شَنبَليله يا شنبليد (نام علمي Trigonella foenum-graecum) گياهي است از تيره Leguminosae. گياهي است علفي به ارتفاع ۱۰ تا ۵۰ سانتيمتر با گل‌هايي منفرد و به رنگ روشن كه رنگ ميوه‌هاي آن زرد تا قهوه‌اي است. اين گياه بومي ايران بوده و در بيشتر نواحي ايران از جمله آذربايجان، اصفهان، فارس، خراسان، سمنان و دامغان مي‌رويد و به‌عنوان سبزي خوراكي كاشته شده و مصرف مي‌شود. شنبليله در كنار راه‌ها نيز مي‌رويد و به اين خاطر در قديم به آن گل راه‌رو هم مي‌گفتند. بذر شنبليله يك بذر ارگانيك است. شنبليله را مي‌توان به‌صورت خام با سبزي خوراكي و همچنين پخته‌شده مصرف كرد. اين گياه داراي طعم معطري است. شنبليله از جمله گياهان بومي ايران است. گياهي خوش‌خوراك كه ارزش غذايي بالايي دارد. علاوه بر شاخ و برگ شنبليله، دانه شنبليله نيز سرشار از مواد مغذي است و قابل‌مصرف است. شنبليله داراي مواد چربي، نشاسته مواد ازت و فسفر به همراه ماده به نام گونل لين است.

متأسفانه اين روزها برخي اخبار مبني بر آبياري سبزي‌ها با آب فاضلاب و ناسالم بودن آنها به گوش مي‌رسد. بنابراين بهتر است امسال براي كاشت سبزي مصرفي خودمان دست به كار شده و ديگران را نيز به كاشت سبزي جات در منزل و آپارتمان تشويق كنيم. مشاهده رشد هر روزه سبزي‌ها در گلدان و برداشت و مصرف آن يكي از راه‌هاي يافتن آرامش در اين ايام است. اگر مي‌خواهيد سبزي‌هايتان را پشت پنجره و تو گلدان‌هاي زيبا پرورش بدهيد بهتر است از خاك آماده و تميز استفاده كنيد تا فضاي آپارتمان از حشره و موجودات ديگر پر نشود. بهترين خاك براي كاشت سبزي شنبليله كمپوست آماده است. اگر فقط مي‌خواهيد چند نمونه سبزي بكاريد بدون شك ريحان سبز يا بنفش، تربچه، جعفري و شاهي اولين انتخاب‌ها هستند. براي اينكه سبزي‌هاي شما هميشه سبز و شاداب و از بيماري و آفات به دور باشند مي‌توانيد از كود NPK همانند ۲۰-۲۰-۲۰ استفاده كنيد.

بذر معمولي سبزي معمولاً به‌صورت كيلويي عرضه مي‌شود و ناخالصي دارد و بخشي از آن را تخم علف تشكيل مي‌دهد و نسبت به بيماري‌ها مقاومت پاييني دارد و انتخاب مناسبي براي كاشت شنبليله در آپارتمان و ابعاد كوچك مثل گلدان نيست. برخلاف تصور خيلي از ما بذر اصلاح‌شده به معناي دست‌كاري ژنتيكي و تراريخته نيست. بلكه به معناي دقت در بذرگيري و انتخاب محصول مناسب براي بذرگيري است و گرده افشاني و تلقيح به‌صورت علمي و بر اساس استاندارهايي انجام مي‌گيرد. درنتيجه بذر اصلاح‌شده نسبت به بيماري و آفات مقاوم است و درصد خلوص بالاتري دارد. همچنين از نظر رنگ و شادابي برتر از بذرهاي معمولي‌اند. درنتيجه انتخاب مناسب‌تري براي كاشت بوده و تجربه بسيار خوبي از كاشت را به همراه دارد.

روش كاشت در گلدان

بذر، خاك استاندارد (كمپوست پيشنهاد مي‌شود)، گلدان مناسب، دستكش، آبپاش كوچك، بيلچه و الك تنها ابزارهاي كاشت شنبليله در آپارتمان هستند. ابتدا بذرها را براي مدت ۱۰ ساعت و حداكثر ۳ روز خيس مي‌كنيم. خاك را الك كرده تا نرم و يكدست شود. گلدان موردنظر را از خاك مرغوب (كمپوست آماده) پر مي‌كنيم (بيش از ۳/۴ گلدان). گلدان انتخابي بايد زهكشي خوبي داشته باشد (در انتهاي آن سوراخ مناسبي براي خروج آب اضافي باشد). سپس اقدام به آبياري گلدان مي‌كنيم تا آب كاملاً از گلدان خارج شود. بعد از چند ساعت از آبياري گلدان بذرها را بر روي خاك مي‌ريزيم و حداكثر به ارتفاع دو برابر طول بذرها روي آن خاك مي‌ريزيم. ريختن خاك زياد روي بذرها باعث خفه شدن آن شده و نمي‌توانند رشد كنند. سپس با افشانه آب را بر روي سطح خاك اسپري كنيد به صورتي كه مطمئن شويد آب به بذرها رسيده و اين كار را هر روز يا روزي دو بار انجام دهيد. قبل از سبز شدن بذر سبزي نبايد اجازه دهيد سطح خاك خيلي خشك شود در اين صورت از جوانه زدن خبري نيست. آبياري زياد نيز باعث مي‌شود هوا به بذرها نرسد و خفه شوند و جوانه‌زني صورت نگيرد. هنگامي‌كه سطح خاك خشك شد اقدام به آبياري مجدد كنيد. البته مي‌توانيد بدون خيس كردن بذرها در آب، آن‌ها را به‌صورت دست پاش بر روي سطح خاك بريزيد و با چنگال سطح خاك را زيرورو كنيد تا بذرها به زير خاك بروند. كوددهي را از هفته دوم بعد از جوانه‌زني شروع كنيد.

روش كاشت در باغچه و زمين

براي اين كار بهتر است ابتدا مقداري خاك‌برگ يا كمپوست يا كود حيواني بر روي باغچه ريخته و با بيلچه خاك را زيرورو مي‌كنيم و سپس خاك را نرم و تخت و يكدست مي‌كنيم. بذرها را به‌صورت دست پاش و يكنواخت در محل موردنظر ريخته و سپس با شن كش يا چنگال خاك را با آرامي زيرورو مي‌كنيم تا بذرها به زير خاك بروند. سپس به‌آرامي اقدام به آبياري مي‌كنيم به‌صورتي كه آب بذرها را جابجا نكند و با خود نبرد. تا قبل از سبز شدن باغچه بهتر است هر روز يا روزي دو بار باغچه را آبياري كنيم.

براي برداشت سبزي به‌خصوص در اولين برداشت‌ها بهتر است از قيچي استفاده كنيم زيرا بذرها زياد در عمق قرار نداشته و ريشه قوي نداشته درنتيجه ممكن است از خاك دربيايند. براي برداشت سبزي‌ها را نبايد از ريشه دربياوريم بلكه تنها نوك آن را جدا كنيم و مصرف كنيم. بعد از گذشت چند روز از برداشت سبزي، مجدد مي‌توانيم آن را برداشت كنيم و سبزي‌ها دوباره سبز مي‌شوند.سبزي ها اگر چيده و سرگيري نشوند به گل مي روند البته گل هاي شنبليله زود ظاهر مي شوند.

خواص شنبليله

لاغري: اگر به دنبال يك راه طبيعي براي كاهش چربي‌هاي بدن و افزايش توده عضلاني مي‌گرديد، به شما پيشنهاد مي‌كنيم كه شنبليله را هم در برنامه غذايي‌تان بگنجانيد. نتايج مطالعه‌اي كه به‌تازگي در مجله انجمن بين‌المللي تغذيه وزشي نشان منتشر شده است نشان مي‌دهد كه شنبليله به ميزان قابل‌توجهي بر بالا بردن مقاومت بدن، كاهش چربي‌ها و افزايش توده‌هاي عضلاتي بدون چربي تأثيرگذار است.

ديابت: يكي ديگر از ويژگي‌هاي شنبليله، جلوگيري از ابتلا به ديابت و كنترل آن است. اين سبزي خوش عطر مي‌تواند سبب تحريك توليد انسولين و كاهش جذب قند در معده شود. اين گياه حاوي يك اسيد آمينه ويژه است كه مانع مقاومت بدن به انسولين مي‌شود.

حمله‌هاي قلبي: متخصصان تغذيه مي‌گويند شواهدي وجود دارد كه نشان مي‌دهد شنبليله مي‌تواند با كاهش سطح كلسترول مضر و تري‌گليسيريد از حمله‌هاي قلبي و سكته‌هاي مغزي جلوگيري كند. البته افراد مبتلا به برخي بيماري‌هاي خاص قلبي و عروقي بهتر است پيش از مصرف شنبليله با پزشك خود مشورت كنند. بيماري‌هاي زنان و بارداري: مصرف شنبليله در طول يك ماه، با تعادل هورمون‌ها، به كاهش علائم سندرم پيش از قاعدگي و حتي يائسگي كمك مي‌كند. اگر باردار هستيد و براي نخستين بار قصد داريد از شنبليله استفاده كنيد، بهتر است پيش از مصرف آن با پزشكتان مشورت كنيد؛ اما متخصصان تغذيه مي‌گويند شنبليله يك سبزي همه‌كاره است كه مي‌تواند زايمان طبيعي را آسان‌تر كند. همچنين به گفته آنان شنبليله در تقويت جريان شير در زنان شيرده تأثير قابل‌توجهي دارد.

افزايش حجم پستان: متخصصان زنان و زيبايي مي‌گويند كه شنبليله مي‌تواند در رشد طبيعي پستان تأثيرگذار باشد. اين پزشكان ادعا مي‌كنند كه شنبليله به‌عنوان يك مكمل مي‌تواند به‌طور منظم سبب تحريك توليد سلول‌هاي جديد پستان شود.

سلامت مردان: شنبليله داراي فتوشيمي‌هايي به نام ساپونين است. پژوهش‌ها نشان مي‌دهد كه ساپونين بر فعال كردن هورمون‌هاي مردانه، افزايش تمايلات جنسي و افزايش عملكرد جنسي مردان تأثيرگذار است. يك تحقيق يكپارچه در مركز پژوهشي طب باليني و مولكولي استراليا نشان داد مرداني كه به‌طور مرتب در طول يك دوره شش هفته‌اي دو بار در روز شنبليله استفاده مي‌كردند تا ۳۰ درصد افزايش عملكرد جنسي را تجربه كرده‌اند.

شنبليله به صورت هاي مختلفي مانند شنبليله تازه، دمنوش شنبليله، عرق شنبليله، شنبليله خشك و روغن شنبليله مورد مصرف قرار مي گيرد.

براي خريد بذر شنبليله و ساير سبزي جات به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرماييد.

همچنين از راه‌هاي زير نيز مي‌توانيد محصولات ما را ملاحظه و خريد نماييد:

زردآلو نام ميوه‌اي خوراكي، گرد و كروي مانند است. ميوه اين گياه هسته‌دار مي‌باشد كه هسته آن نيز بسيار خوشمزه است كه طرفداران زيادي دارد. زردآلو از تيره گل‌سرخيان و رزاسه و جزو دسته بادامي هاست كه داراي ميوه شفت مي‌باشند. ميوه آن به شكل قلب نوك تيز به رنگ سبز روشن مايل به زرد مي‌باشد. گل‌هاي آن درشت و به رنگ سفيد متمايل به قرمز است و دوجنسي مي‌باشند. هسته آن صاف، قهوه‌اي و بيضي شكل است. گل‌هاي زردآلو در بهار معمولاً زودتر از اكثر ميوه‌هاي ديگر باز مي‌شود و به همين دليل بايد اين گياه را در مناطقي كه سرماي ديررس بهاره وجود نداشته باشد كاشت. منشأ اين گياه را ارمنستان مي‌دانند ولي به‌طورقطع اصل اين درخت از آسياي غربي و مركزي است. بومي چين بخصوص چين غربي و سيبري است. درخت زردآلو چندان مرتفع نمي‌باشد و ارتفاعش تا ۶ متر هم مي‌رسد.

ميوه اين گياه شيرين و به رنگ زرد مي‌باشد كه در ابتداي رشد به رنگ سبز است. شكوفه‌هاي زيبا و بزرگي به رنگ سفيد و صورتي دارد كه به هنگام شكفتن منظره زيبايي را پديد مي‌آورد. برگ‌هاي بيضي مانندي به رنگ سبز دارد. ميوه اين گياه گوشتي و درعين‌حال آبدار است. ميوه اين گياه در اوايل فصل تابستان مي‌رسد. به سرماي ديررس تابستان حساس است. اين درخت تا ۴۰ سال نيز عمر مي‌كند. ميوه اين گياه خواص بسياري دارد. در بيشتر مناطق رشد مي‌كند. در هر گره يك شاخه يك ساله و يا اسپور زردآلو، معمولاً سه جوانه در محور برگ رشد مي‌كند. جوانه وسطي رويشي و در جوانه كناري جوانه‌هاي گل هستند. تعداد جوانه‌هاي گل موجود در هر واحد رشد يا هر گره بسته به رقم متفاوت است. واحدهاي ثانويه رشد طولي (كه بعد برداشت تشكيل مي‌شوند) تعداد گل بيشتري نسبت به واحدهاي اوليه رشد طولي (كه طي گلدهي و ميوه دهي ايجاد مي‌شوند) توليد مي‌كنند و احتمال تبديل يك گل به ميوه در واحدهاي ثانويه رشد، بيشتر است. به عبارت ديگر شيب تعداد گل‌ها در شاخه‌هاي بلند از پايين به سمت نوك شاخه افزايش يافته و گل‌ها به‌صورت تدريجي در جهتي مشابه باز مي‌شوند. زمان گلدهي زردآلو به رقم و تعداد ساعات سرماي بين ۰ الي ۷ درجه سانتي‌گراد در طي فصل خواب بستگي دارد و طول مدت گلدهي بسته به رقم و شرايط جوي تغيير مي‌كند. تمايز يابي زردآلو در اواخر تابستان روي شاخه‌هاي فصل جاري و اسپورهاي كوتاه مسن‌تر صورت مي‌گيرد و گل‌ها فقط روي جوانه‌هاي جانبي به وجود مي‌آيند.

درختان زردآلو بيشترين خسارت را از سرماهاي بهاره متحمل مي‌شوند زيرا زودتر از ساير درختان ميوه گل مي‌دهند. زردآلو يك گونه كاملاً مستعد براي تشكيل نامنظم ميوه است كه سبب حذف ارقام خوب زردآلو با وجود داشتن خواص كمي و كيفي مناسب و تقاضاي زياد بازار براي آن‌ها مي‌شود. به دليل سختي ارزيابي تمام عوامل احتمالي مؤثر بر تشكيل ميوه در شرايط باغ، اين رفتار به‌خوبي شناسايي و ارزيابي نشده است ولي دلايل متعددي براي بي‌نظمي تشكيل ميوه زردآلو متصور است.

شرايط محيطي موردنياز

شرايط محيطي موردنياز درخت زردآلو، بسيار شبيه هلو است؛ با اين تفاوت كه كمتر از آن به سرماي زمستانه نياز دارد.

كوددهي

با توجه به اين كه اكثر خاك‌هاي تحت كشت زردآلو آهكي- فقير- شني بوده است. مديريت صحيح كودها يكي از عوامل مؤثر در افزايش كيفيت و بهبود خواص كيفي ميوه زردآلو است. در ميان عناصر غذايي پتاسيم، كلسيم، روي و بر در افزايش عملكرد و بهبود كيفيت زردآلو نقش بسيار مهمي را ايفا مي‌كنند.

خاك

زردآلو در اكثر خاك‌هاي عميق كه به‌خوبي زهكشي شده باشند قادر به رشد است. ريشه زردآلو در برابر غرقاب شدن بسيار حساس است و خاك‌هاي كه به نسبت سبك و شني هستند مناسب‌ترند. خاك محل زردآلو بايد ۳ متر عمق داشته باشد در صورتي كه خاك زهكشي خوبي داشته باشد مقدار زياد آهك در خاك تأثيري بر روي ريشه درخت نخواهد داشت. زمين‌هاي مرطوب براي كاشت زردآلو بسيار نامناسب است ولي برعكس در زمين‌هاي خشك و ريگي و آهكي به‌خوبي به عمل مي‌آيد. در خاك‌هاي عميق، رطوبت كم و سبك بهتر بارور مي‌شود. در زمين‌هاي مرطوب از تنه و شاخه‌هاي درخت صمغ تراوش مي‌كند.

آبياري

ريشه‌هاي درخت زردآلو نسبتاً سطحي است يعني اين درختان توانايي يافتن و جذب آب را از اعماق خاك را ندارند و به همين دليل آبياري مناسب و وجود رطوبت مناسب در خاك براي رشد و ميوه دهي اين درختان اهميت دارد. اگر در منطقه‌اي كه زندگي مي‌كنيد ميزان ريزش باران كم است مي‌بايست حداكثر هر ۱۰ روز يك بار نسبت به آبياري گياهان اقدام كرد. بعد از آبياري نيز بهتر است كه رطوبت تا عمق حدود ۱۸۰ سانتيمتري خاك نفوذ كند زيرا بيشترين حجم ريشه‌هاي درخت در اين عمق از خاك قرار دارند. اينكه چه مقدار از آب را بايد استفاده كنيم تا اين عمق از خاك خيس شود بستگي به بافت خاك دارد. براي خاك‌هاي سبك به آب كمتر و براي خاك‌هاي سنگين به آب بيشتر نياز است.

نور

درختان زردآلو براي رشد مناسب به مكاني با نور كامل و مستقيم آفتاب حداقل به ميزان ۸ ساعت در طي فصل رشد نياز دارند. نور كم مكان كاشت، موجب رشد ضعيف درختان، ريز شدن برگ‌ها، افزايش فاصله برگ‌ها نسبت به يكديگر، پريدگي رنگ برگ‌ها، عدم شكل‌گيري جوانه گل و ميوه و يا ريزش ميوه‌ها در مراحل اوليه رشد و شكل‌گيري ميوه‌هاي ريز و بدون كيفيت مي‌شود. اگر رطوبت موردنياز اين گياه به‌خوبي تأمين شود اين گياه نسبت به نور فصول پر نوري همانند تابستان هيچ‌گونه مشكلي نخواهد داشت.

دما

درختان زردآلو جهت استراحت و برطرف شدن نياز سرمايي به ۹۰۰-۳۰۰ ساعت دماي زير ۷ درجه نياز دارد. همچنين در مناطقي كه زمستان‌هاي گرم دارند، شكوفه‌هاي اين درختان در بهار ريزش مي‌كند به همين دليل در مناطق نيمه گرمسيري و يا گرمسيري نمي‌توان اين درخت را پرورش داد. از نظر تحمل سرماي زمستان نيز اكثر انواع درختان زردآلو سرماي هوا را در زمستان حداكثر تا ۲۵- درجه سانتي‌گراد تحمل مي‌كنند البته انواعي از زردآلو همانند زردآلوي سيبريه Prunus sibirica نيز وجود دارند كه سرماي زمستان را تا ۵۰- درجه سانتي‌گراد تحمل مي‌كند. اما ميوه‌هاي خوراكي با كيفيت پاييني و به تعداد كم توليد مي‌كنند. نوسانات دما در طي فصل رشد مي‌تواند موجب از بين رفتن قسمتي از تاج درخت زردآلو شود كه اين مشكل با نام آپوپلكسي يا مرگ پيش رس معروف است؛ زيرا اين نوسانات دمايي مي‌توانند موجب ترك خوردن پوست درخت و باز شدن راهي براي ورود ساير آفات و موارد بيماري باز شود و فعاليت اين عوامل موجب از بين رفتن برخي قسمت­هاي تاج و پوست تنه درختان زردآلو مي‌شود.

كاشت

زردآلو از طريق بذر، خواباندن، پيوند و قلمه تكثير مي‌شود. بذر اين گياه براي رشد بهتر نياز به يك دوره سرمادهي دارد براي اين كار مي‌توانيد بذر اين گياه را در فصل پاييز بكاريد تا در فصل بهار جوانه بزند و رشد كند. همچنين مي‌توانيد به مدت دو تا سه ماه بذر اين گياه را در فريزر و در دماي مناسب نگهداري كنيد سپس آن را در بستر خاك يا گلدان در عمق مناسبي بكاريد و روي آن را با خاك نرم بپوشانيد پس از گذشت مدتي گياه جوانه مي‌زند و شروع به رشد مي‌كند زماني كه گياه رشد كرد و به حد معيني از رشد رسيد نهال به دست آمده را به زمين اصلي منتقل كنيد. عمق كاشت بذر ۱ تا ۳ سانتيمتر است. فاصله كاشت بذر ۳ تا ۵ متر مي‌باشد. ارتفاع اين گياه بين ۳ تا ۸ متر و گاهي بيشتر است.

پيوند زني يكي از روش‌هاي اصلي تكثير اين درختان است. در اين روش پيوندك‌ها از درختان زردآلو كه صفات مناسبي در ميوه دهي و كيفيت ميوه دارند تهيه مي‌شود. از آنجايي كه ريشه‌هاي درختان زردآلو به خاك‌هاي سنگين حساس هستند و در مكان‌هايي كه تعويض خاك مشكل است مي‌توان از پايه‌هايي استفاده كرد كه نسبت به چنين شرايطي حساسيت كمتري دارند. پايه‌هاي بذري زردآلو و يا به بيان ديگر پايه‌هايي كه از كاشت هسته زردآلو به دست مي‌آيند مناسب خاك‌هايي عميق با زهكش مناسب هستند همچنين به طور كلي با استفاده از پايه‌هاي بذري زردآلو محصولي بهتر و رشدي بيشتر به دست مي‌آيد. اما اگر خاك سبك‌تر و شني و با محدوديت آبياري باشد مي‌توان از پايه بادام براي درختان زردآلو استفاده كرد. درختان هلو نيز يكي از پايه‌هاي متداول براي درختان زردآلو هستند كه بخصوص در زمين‌هاي شني كه زهكش خوبي دارند و آبياري مي‌شوند مناسب است. نتيجه استفاده از پايه هلو پاكوتاه شدن درخت زردآلو است. البته در اين پيوند يعني زردآلو بر روي پايه هلو احتمال عدم گرفتن پيوند و ناسازگاري در محل پيوند وجود دارد و از طرفي كاشتن پايه‌هاي هلو در باغي كه قبلاً درختان هلو در آن رشد مي‌كردند نتيجه خوبي نخواهد داشت. در زمين‌هاي سنگين و مرطوب مي‌توان از پايه آلو بخصوص آلوي ميروبالان P.cerasifera استفاده كرد البته يكي از مشكلات اين پايه حساس بودن آن به پژمردگي ريشه و طوقه با عامل قارچي ورتيسليوم است.

نوع پيوندي كه براي عمليات پيوند زردآلو استفاده مي‌شود پيوند T و يا پيوند شكمي است و زمان انجام اين پيوند نيز خرداد ماه است. در اين زمان از پايه‌هايي استفاده مي‌شود كه ضخامتي برابر با قطر يك مداد (حدود ۶ ميلي‌متر) داشته باشند و انجام عمل پيوند بر روي پايه‌هايي كه كمتر از اين حد ضخامت دارند را تا شهريور به تعويق مي‌اندازند. محل پيوند بر روي پايه نيز حدود ۲۵-۱۰ سانتيمتر از سطح خاك بالاتر است. بعد از گرفتن پيوندك مي‌توان مابقي ساقه مربوط به پايه را از بالاتر از مكان پيوند است قطع كرد و بريد. البته اين كار را مي‌توان به‌تدريج نيز انجام داد به شكلي كه يك هفته بعد از انجام عمل پيوند ادامه ساقه پايه را از حدود ۱۰ سانتيمتري بالاي پيوندك بريد و بعد از گذشت دو هفته ديگر و مشاهده رشد پيوندك، باقيمانده پايه از بالاي پيوندك حذف كرد.

هرس كردن

در هنگام كاشت نهال جوان، شاخه اصلي از ارتفاع حدود ۷۰ سانتيمتري بالاي سطح خاك بريده مي‌شود و ۵-۳ شاخه اصلي كه البته فواصل مناسبي از يكديگر دارند و در اطراف تاج درخت پراكنده هستند نگهداري مي‌شوند. اين شاخه‌ها در اصل چهارچوب اصلي درخت را در آينده تشكيل مي‌دهند. اين شاخه‌ها نيز تا حدود يك‌سوم ارتفاعي كه دارند سرزني مي‌شوند و حدود دوسوم آن‌ها باقي مي‌ماند البته در صورت لزوم مي‌توان اين مقادير را كاهش و يا افزايش داد. در سال دوم، سوم و چهارم هرس اين درختان شامل كم كردن شاخه‌هايي كه موجب شلوغ شدن تاج درخت و همچنين قطع كردن و كوتاه كردن شاخه‌هايي است كه با هم اصطكاك دارند. ميوه‌هاي درختان زردآلو اكثراً بر روي شاخه‌هاي كوچك دو ساله (سيخك هاي دوساله) شكل مي‌گيرند و هر سيخك بعد از ۴-۳ سال عمر خشكيده مي‌شود و از بين مي‌رود و يا در هنگام برداشت ميوه‌ها همراه با ميوه‌ها از درخت جدا مي‌شوند هرس سالانه اين درختان به‌منظور تحريك گياه به توليد سيخك انجام مي‌شود. بنابراين ساقه‌هاي اين درختان در زمان هرس سرزني مي‌شوند به‌نحوي‌كه يك‌سوم از طول آن‌ها كوتاه شود و دوسوم از طول باقي بمانند. اين سرزني رشد و نمو سيخك­ها را تحريك مي‌كند. در درختان بالغ زردآلو شاخه‌هاي يك‌ساله در درختان جوان و بالغ كه به ميوه دهي رسيده‌اند ۶۰-۵۰ سانتيمتر و در درختان نسبتاً مسن كه هنوز توانايي مناسبي در توليد ميوه دارند حدود ۳۵-۲۵ سانتي­متر بايد در طي سال رشد كنند. اما اگر رشد بيش از اين مقدار است مي‌بايست كه از رشد بي‌رويه آنان با كمك عمل هرس جلوگيري كرد. البته با كوتاه كردن و سرزني شاخه‌ها امكان رشد شاخه‌هاي جانبي بشمار نيز هست كه تعداد آن‌ها را نيز مي‌بايست كنترل كرد و قطع كرد تا تاج درخت دچار ازدحام و شلوغي نشود.

تنك كردن

عمل ديگري كه مي‌بايست در زمان شكل‌گيري ميوه‌ها انجام داد تنك ميوه است زيرا تعداد ميوه شكل گرفته در اين درختان مي‌تواند زياد باشد كه در نتيجه تمامي ميوه‌ها از فضاي كافي جهت بزرگ شدن برخوردار نيستند و در نتيجه ميوه‌هايي كوچك و ريز شكل مي‌گيرد اما با كم كردن تعداد ميوه‌هاي نارس در ابتداي رشد مي‌توان كاري كرد كه ميوه‌ها از فضاي كافي برخوردار باشند. حدود ۴۰ روز بعد از عمل گرده‌افشاني و يا به بيان ديگر زماني كه قطر ميوه‌هاي جوان ۱٫۵ سانتي­متر شده بودند عمل تنك انجام مي‌شود. بين هر دو ميوه حدود ۸-۵ سانتي­متر فاصله در نظر گرفته مي‌شود و بقيه ميوه‌ها حذف مي‌شوند.

آفات و بيماري ها

از آفات درختان زردآلو مي‌توان به شته، شپشك، كنه تار عنكبوتي، مگس ميوه، پيچاننده برگ، سوسك چوب‌خوار و زنبور مغز خوار زردآلو اشاره كرد. از بيماري‌هاي درخت زردآلو مي‌توان به بيماري پوسيدگي قهوه‌اي، شانكر باكتريايي، سفيدك پودري، پژمردگي به دليل قارچ ورتيسليوم اشاره كرد. براي مبارزه با پوسيدگي قهوه‌اي كه گل‌ها و سرشاخه‌ها را گرفتار مي‌كند در فصل بهار زماني كه غنچه‌ها شروع به شكوفايي كردند درختان را با سم قارچ‌كش همانند كلروتالونيل (غلظت بر اساس دستورالعمل كارخانه سازنده سم) سم‌پاشي كنيد.

خواص زردآلو

زردآلو يكي از ميوه‌هاي خوبي است كه ورزشكاران بعد از ورزش مي‌توانند بخورند. به‌شرط آنكه بعد از خوردن، آب ننوشند. در زمستان مي‌توانند از برگه زردآلو استفاده كنند و در تابستان اگر مي‌خواهند همراه آب باشد از برگه زردآلو خيسانده در آب استفاده شود.

زردآلو بازكننده گرفتگي‌هاي مجاري عروق و نرم‌كننده سفتي‌ها است. ۱۰ صبح و ۵ عصر ميل شود.

زردآلو خاصيت آرام بخشي و نشاط‌آوري دارد؛ در ضمن خوردن آن به آن‌هايي كه ناراحتي‌هاي قلبي دارند نيز توصيه مي‌شود.

زردآلو به علت داشتن مقداري اسيد سالسيليك، براي درد مفاصل و رماتيسم مفيد است.

خيس شده آن را اگر شخصي كه مبتلابه تب است ميل كند و پشت سر آن آب گرم و عسل ميل كند باعث قطع تب مي‌شود.

در برگه زردآلو مقاديري ويتامين D وجود دارد كه در رشد استخوان و دندان‌ها بسيار مؤثر است.

مصرف برگه زردآلو سبب هضم غذا مي‌شود و از يبوست جلوگيري مي‌كند. بدين منظور، ابتدا آن را با آب بشوييد. سپس آن را در آب خيس كنيد و بگذاريد يك شب بماند. سپس يك دانه ليموترش در آن بيندازيد و صبح ناشتا، برگه خيس خورده را همراه با آب آن ميل كنيد كه براي رفع يبوست بسيار مفيد است.

وجود فلوئور در زردآلو از پوسيدگي دندان جلوگيري مي‌كند.

زردآلو، باعث رفع تشنگي و عطش مي‌شود.

هيچ‌گاه بعد از غذا زردآلو نخوريد و بعد از خوردن زردآلو حمام سرد ننماييد.

براي درمان اسهال ۱۰ گرم برگ خشك آن را با آب سرد ميل نماييد

براي از بين بردن كرم معده ۵ گرم از روغن مغز تلخ زردآلو با احتياط مصرف شود.

زردآلو حاوي آنتي‌اكسيدان بالايي است. بيشترين ميزان آنتي‌اكسيدان آن متعلق به فلاونوئيد پلي فنوليك مانند لوتئين، زآگزانتين و بتاكريپتو گزانتين ها است؛ مجموعه اين‌ها موجب حفاظت بيشتر سلول‌ها در برابر راديكال‌هاي آزاد اكسيژن كه دليل پيري، سرطان‌ها و بيماري‌هاي مختلف مي‌باشند، مي‌شود.

براي خرد كردن سنگ مثانه ۵ گرم از روغن مغز تلخ زردآلو با احتياط مصرف شود. سپس هر ۴ ساعت يك ليوان عرق خارشتري.

شكوفه‌هاي خشك شده زردآلو خونريزي داخلي و بيروني را بند مي‌آورد.

زردآلو ضد سرطان است (مخصوصاً سرطان ريه و لوزالمعده).

زردآلوي رسيده به علت دارا بودن ويتامين‌هاي گروه B براي درمان بيماري‌هاي عصبي و روحي، بي‌خوابي، خستگي شديد، گيجي، فراموشي و ... مفيد است.

كساني كه كارهاي فكري زياد دارند خوردن زردآلو را فراموش نكنند.

براي كساني كه لاغر هستند خوردن زردآلو در فواصل غذا مفيد است.

زردآلو براي خانم‌هاي حامله به‌عنوان عصرانه بسيار مفيد است.

زردآلو سرشار از ويتامين A است كه به رشد اطفال كمك كرده و باعث تقويت بينايي در آن‌ها مي‌شود.

در بين سبزيجات، هويج و در بين ميوه‌ها، زردآلو بيشترين مقدار بتاكاروتن را دارند و هيچ ميوه ديگري به اين اندازه داراي بتاكاروتن نيست. بتاكارتوتن از پوست در برابر اشعه ماوراي بنفش محافظت مي‌كند.

بتاكاروتن موجود در زردآلو مانع پينه بستن و خشك شدن پوست مي‌شود. وقتي پوست بدن پوسته پوسته شده و سفيد يا خاكستري رنگ مي‌شود، نشانه كمبود بتاكاروتن است.

پوست‌هايي كه خيلي خشك هستند چند برگه خشك زردآلو را در روغن زيتون خيس نموده سپس كوبيده به‌صورت ماسك روي پوست صورت بگذاريد.

براي ترك دست‌وپا از تركيب برگه زردآلو كه در روغن بادام زميني خيسانده استفاده شود.

براي رفع چروك صورت آب زردآلوي تازه را با كمي شير و عسل مخلوط نموده ابتدا پوست را با صابون گياهي شسته سپس با اين محلول ماساژ دهيد.

ماسك زردآلو لطيف كننده پوست صورت و گردن است.

براي رفع چروك صورت آب زردآلوي تازه را با كمي شير و عسل مخلوط نموده ابتدا پوست را با صابون گياهي شسته سپس با اين محلول ماساژ دهيد.

براي جلوگيري از نفخ خوب است كه هسته زردآلو را هم بخوريم.

هسته تلخ زردآلو مواد سمي به نام اسيد سيانيدريك و اسيد پروسيك دارد. لذا خوردن هسته تلخ زردآلو خطرناك است.

مغز هسته از نظر طب قديم ايران گرم و خشك و برگ و گل آن سرد و خشك است.

مغز زردآلو آن تقويت‌كننده قواي جنسي است

خواص روغن زردآلو

روغن هسته زردآلو را اگر در گوش بچكانيد صداهاي گوش را از بين برده و سنگيني گوش را درمان مي‌كند.

روغن مغز هسته براي نرم كردن پوست مفيد است

روغن مغز هسته اگر تلخ باشد كشنده كرم معده و روده است

روغن تلخ هسته ورم مقعد را از بين برده و سنگ مثانه را خرد مي‌كند.

دم كرده برگ زردآلو براي قطع اسهال مفيد است

مضرات زردآلو

اشخاص سالخورده و كودكان بايد از زياد خوردن آن احتراز كنند. هميشه بايد زردآلو را قبل از غذا خورد و همراه با آن هسته آن را نيز تناول نمود زيرا هسته زردآلو ضد نفخ بوده و هضم آن را آن آسان مي‌سازد.

افرادي كه ناراحتي كبدي دارند، بايد از زياد خوردن زردآلو پرهيز كنند.

مصرف زياد زردآلو باعث ايجاد لك‌هاي سفيد پوستي مي‌شود.

زردآلو از نظر طب قديم ايران سرد و تر است، لذا براي سردمزاجان مضر است.

اين ميوه را هنگام ناشتا و با معده خالي نخوريد، زيرا سبب دل‌پيچه مي‌شود.

هرگز زردآلو را بعد از غذاهاي سنگين نخوريد.

بعد از خوردن زردآلو آب سرد ننوشيد يا با آب سرد استحمام نكنيد، زيرا باعث ايجاد گاز و نفخ در معده مي‌شود.

اگر بعد از خوردن زردآلو دچار سنگيني و نفخ معده شديد، فوراً مقداري زيره را دم كرده و ميل نماييد يا مقداري عرق زيره يا عرق نعنا بخوريد.

زردآلو خشك شده اغلب با سولفيت‌ها عمل‌آوري مي‌شوند تا عمر طولاني‌تري داشته باشند و در برابر اكسيداسيون و بي‌رنگ شدن در طي خشك شدن مقاومت بيشتري داشته باشند مانند آن چه براي ديگر ميوه‌هاي خشك مانند انجير نيز اتفاق مي‌افتد.

سولفيت كه رنگ نارنجي روشن زردآلو را در طي فرايند خشك شدن تثبيت مي‌كند موجب ايجاد حالت‌هاي حاد تنفسي در برخي افراد حساس مبتلا به آسم مي‌شود. بنابراين افراد حساس به سولفيت مي‌توانند در عوض از ميوه‌هاي خشك بدون سولفور كه قهوه‌اي رنگ هستند استفاده نمايند.

براي خريد بذر زردآلو و ساير درختان مثمر به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرماييد.

همچنين از راه‌هاي زير نيز مي‌توانيد محصولات ما را ملاحظه و خريد نماييد: